Πάμε ξανά κι όπου μας βγάλει...

Ταραταζούμ!
Φτου και βγαίνω!
Αν και βαρέθηκα, πικράθηκα, σιχτίρισα...

Όμως έχω ελπίδα, είμαι ένας μαλάκας ρομαντικός που πιστεύει ότι απλά γονατίσαμε για να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα κι όχι για να υποταχθούμε.
Τι κι αν μαύρισε η ψυχή μας, τι κι αν οι χούλιγκαν απέκτησαν έδρανα.
Τι κι αν φάγαμε τρεις μήνες για να καταλήξουμε στα ίδια και στα ίδια.

Πρέπει να κρατήσουμε τη φλόγα και τη Πίστη, να ξυπνήσουν τα αρχέγονα κύτταρα, να συντρίψουμε τον Νεοέλληνα που κρύβουμε μέσα μας.

Θέλει χρόνο, θέλει κόπο, θέλει αντοχή!

Όμως: Το πιό βαθύ σκοτάδι είναι πριν την αυγή ...

Καλώς σας βρήκα!


Υ.Γ.: Δεν θα βάζω πια αρχεία για κατέβασμα - μόνο κατόπιν παραγγελίας και εφ' όσον υπάρχουν, μόνο κείμενα και λινκ με μουσική.

Το παλιό υλικό θα το βρείτε στις αντίστοιχες σελίδες - πρόσθεσα και τα λίγα κείμενα που συγγράψαμε με τον Δημήτρη στα "Διαμάντια στα σκουπίδια".