Άδειο βλέμμα ....

Για κοίτα με στα μάτια λοιπόν και ξηγήσου!
Γιατί ρε συ δεν με κοιτάς στα μάτια;
Που τρέχει το βλέμμα σου, τι σκέφτεσαι;
Σκέφτεσαι;
Σκέφτηκες ποτέ σου πόσο σκατά τα έκανες και εσύ;
Που κοιτάς ρε μάγκα;
Το μέλλον πάντως δεν το ατενίζεις - τουλάχιστον το δικό μας.
Το δικό σου ίσως... ξέρεις εσύ: κοψίδια, βόλτα με τα πιτσιρίκια και την κυρά, τάβλι και μεγάλες κουβέντες στα... σουβλατζίδικα, playstation, κανένα 5Χ5 (καλύτερα προπονημένος).
Μια χαρά σε βρίσκω...
Σε βλέπω στις γιγαντοαφίσες, βλοσυρό, ψαρωτικό, και καλά "στιβαρό" και θέλω να γελάσω, μα ο θυμός μου υπερισχύει.
Στο άδειο σου βλέμμα καθρεφτίζονται δεκαετίες κοροϊδίας και φρούδων ελπίδων.
Σε βάλανε οι διαφημιστές να πουλήσεις, αλλά το προϊόν σου έληξε, βρώμισε..
Δεν θέλω να σε ξαναδώ...

Στο μεταξύ οι μεγαλοδημοσιογράφοι ανεξαρτήτως χρωματισμού, ψυλλιάζονται ότι δύσκολα θα κάτσει η αυτοδυναμία και άρχισαν τη καταστροφολογία:
"Θα μείνει ακυβέρνητη η χώρα" έσκουζε ο Τράγκας στο ραδιόφωνο, (λες και τόσα χρόνια αυτή η χώρα κυβερνιέται) κι είναι έτοιμος να ψηφίσει ΠΑΣΟΚ, φτάνει να μη διαταραχτεί το Καθεστώς που πηδάει την χώρα δεκαετίες τώρα...

Κι εγώ λέω ότι η ιδιοσυγκρασία του Έλληνα, να θεωρεί δηλαδή τον εαυτό του Βούδα και Πάπα μαζί, όταν αποκτά εξουσία, είναι αυτή που φταίει για τα δεινά της καθημερινότητας, στη δουλειά, στις υπηρεσίες, στις κυβερνήσεις.
Να τον υποχρεώσεις να δουλέψει ως ομάδα, να του σπάσεις το Υπερεγώ, τον Ξερολισμό του μπας και βγάλει επιτέλους τις αρετές του.
Κι αυτή η δυνατότητα είναι η ΜΟΝΗ που έχει πλέον ο πολίτης:
Να τους βάλει με το ζόρι να δουλέψουν μαζί για το Κοινό Καλό.
Κι ας ανοίξει επιτέλους τα αυτιά της η Αριστερά που δεν έχει παρωπίδες (υπάρχει;), ας μπει στη φωτιά κι ας καεί!
.........................................
Αχ η μουσική βάλσαμο στη ψυχή μου!

"Το κοπερτί" της Λένας, της Μαριανίνας και του Γιάννη, για τους φίλους μου αφιερωμένο (στις 20 Οκτωβρίου ζωντανά στο Παλλάς - μα τα εισιτήρια ξεκινούν από 50 ευρώ - ντροπή ρε παιδιά να πουλιούνται οι αναμνήσεις της εφηβείας μας τόσο ακριβά!)