28 Σεπτεμβρίου 2007

ΟΙ ΠΙΣΩ ΜΟΥ ΣΕΛΙΔΕΣ



Στο πατάρι μπορεί να βρεις τα πάντα: από παλιά βιβλία, τσάντες, κορνίζες, μέχρι ζωύφια ζωντανά ή ψόφια... Μπορεί να βρεις και κάποιο κομμάτι του εαυτού σου που έχεις ξεχάσει.
Προχτές λοιπόν το απόγευμα βρήκα ένα μικρό κουτί με κείμενα, σημειώσεις και γράμματα. Το νεότερο από αυτά κουβάλαγε 25 χρόνων αναμνήσεις.
Φυλλάδιο και άδειες του στρατού, γράμματα παντοτινής πίστης στην (τότε) αγαπημένη, ποιήματα της εφηβείας γεμάτα αδρεναλίνη, επανάσταση και θυμό, κι ένα χρονικό από την εκδρομή της 3ης Λυκείου στο Πήλιο εν έτι 1981!
Γράμματα μικρά που για να τα διαβάσω θέλω πλέον γυαλιά πρεσβυωπικά!

Αφιέρωσα όλο το απόγευμα να τα διαβάσω..
Γέλασα με την εφηβική μου αφέλεια, συγκινήθηκα με τα φανταρίστικα γράμματα αγάπης. Οι πίσω μου σελίδες ήταν εκεί αμείλικτες με σύμμαχο το χρόνο να με φασκελώσουν για μια ακόμα φορά...
Αργά το βράδυ βρήκα και το γραπτό που ακολουθεί:

TO TETΡΑΔΙΟ
Το τετράδιο της ζωής μου
έχει σελίδες γραμμένες
πολλές λευκές
κι άλλες μουτζουρωμένες.
Με ωραίες παραγράφους
αλλά κι ασυναρτησίες
με ορνιθοσκαλίσματα
αλλά και με καλλιγραφίες.
Σκιτσάκια στο περιθώριο
προϊόντα βαρεμάρας
αλλά και λαμπρές ιδέες
που έμειναν ανεκπλήρωτες.
Έχει χοντρό εξώφυλλο
καθ’ ότι χοντρόπετσος..
και φθαρμένη από τα χρόνια ράχη.
Κολλημένες φωτογραφίες
αγαπημένους στίχους,
και υπογραφές, χιλιάδες υπογραφές
χωρίς αντίκρισμα
(ως ασκήσεις αυτοπεποίθησης).

Πόσες σελίδες έχει ακόμα
το τετράδιο της ζωής μου
δεν φυλλομέτρησα..
Θες από φόβο, από αδιαφορία ίσως..
Έτσι κι αλλιώς τι μπορεί να γράφει
στο οπισθόφυλλο
εκτός από ΤΕΛΟΣ;

Κι αν νομίζετε ότι έπεσα σε κατάθλιψη, κάνετε λάθος!
Απολαμβάνω που μεγαλώνω και χαίρομαι τις βουτιές στο παρελθόν, σαν την παρακάτω:

SOCRATES: WAITING FOR SOMETHING (80)


Το είχα σε κασέτα εταιρείας, αλλά προχτές το κουμπαράκι μου τον ανέσυρε από την αποθήκη του και μου τον έδωσε για τα περαιτέρω! Δίσκος της εποχής που οι SOCRATES περίμεναν κάτι - την καριέρα στο εξωτερικό - που δυστυχώς ποτέ δεν κατάφεραν (μάλλον έφταιγε η αγριοφωνάρα και η προφορά του Τουρκογιώργη), αν και άλλαξαν για λίγο, ακόμα και το όνομα τους (θυμάστε το PLAZA.. ανεβαίνει σύντομα κι αυτό!)

Απολαύστε και καλό Σαββατοκύριακο! Τα εξώφυλλα είναι εδώ!


6 σχόλια:

an205 είπε...

ΠΑΤΑΡΙ ΔΕΝ ΕΧΩ, ΕΧΩ ΟΜΩΣ ΕΝΑ ΜΠΑΟΥΛΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΩ ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΕΤΟΙΑ...
ΤΕΛΙΚΑ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΑΦΗΝΕΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΤΟΝ ΑΦΡΟ ΚΑΙ ΑΜΒΛΥΝΕΙ ΤΑ ΑΣΧΗΜΑ....
ΚΑΛΟ Σ/Κ

Ανώνυμος είπε...

Σας ανακάλυψα (εδώ και καιρό) μέσω άλλου blog και σας επισκέπτομαι σχεδόν καθημερινά. Εξαιρετικά κείμενα, όμορφα ελληνικά, καταπληκτική πρωτοβουλία για το «κατέβασμα» παλιών βινυλίων (αν και δεν έχω καταφέρει ακόμα να κατεβάσω τίποτα! Δεν τα πάω καλά με την τεχνολογία, και ίσως κάποια στιγμή χρειαστώ τη βοήθειά σας…).

Αφού διάβασα το τελευταίο post, έτρεξα πρώτα κι άκουσα τρεις συνεχόμενες φορές τις «πίσω μου σελίδες» από τον Σαββόπουλο, και αμέσως μετά έπιασα να σκαλίζω δικά μου ξεχασμένα κουτιά με γράμματα και σημειώσεις.

Ευχαριστώ για την αφορμή
Ευχαριστώ για το ταξίδι στο χρόνο

Ανώνυμος είπε...

Γειά σου Θανάση
Μπαίνω συχνά στο blog σου ανώνυμα κι αθόρυβα.Έφτασε η στιγμή να κάνω special request μετά το σχόλιο για τη βροχή και αφού ανέβασες Ρωσσόπουλο από AnoKato records.Υπάρχει άραγε ο δίσκος του Βασίλη Παπαδόπουλου ΄΄στοιχειωμένη συντροφιά΄΄ απο την ΑnoKato;Θυμάμαι ένα κλιπάκι που λεγόταν ΄΄στη βροχή΄΄...Ολίγον άσχετο το post μου...αλλά μιλώντας για το παρελθόν εγώ αυτό θυμήθηκα!

ΘΚ είπε...

Φίλε επισκέπτη,
από καρδιάς ευχαριστώ για τα ευγενικά σας λόγια! Ελπίζω ο πληθυντικός να μην χρησιμοποιήθηκε για λόγους ..σεβασμού στα 40-βάλε μου! Στη διάθεση σας για διευκρινήσεις και "οδηγίες χρήσεως" για το κατέβασμα του υλικού που υπάρχει εδώ.

Χαίρομαι για το έναυσμα που έδωσα στη παρέα, να ψάξει στα τεκμήρια της χαμένης αθωότητας. Τέτοιες βουτιές ενίοτε πονούν, μοιάζουν σαν την ένεση που πονάει για να σε γιάνει!

Τον συγκεκριμένο Παπαδόπουλο τον ψάχνω.. η μισή Ελλάδα Παπαδόπουλοι είναι (θυμάστε την εκπομπή του Σπύρου, με τους Παπαδόπουλους και τις Παπαδοπούλου του ελληνικού τραγουδιού;) Αν κάποιος φίλος θέλει, ας μας βοηθήσει!

persona non grata είπε...

Θανάση ευχαριστώ για τους Socrates!

ARGS είπε...

Γεια σου Θανάση! Το LP "Waiting For Something" είναι από τα καλύτερά τους. Ειδικά το "Mountains" είναι κομματάρα και ίσως η καλύτερη version σε σχέση με την εκτέλεση από το LP "Phos". Είναι από τα λίγα τραγούδια που μου σηκώνεται η τρίχα και δεν σου κάνω πλάκα! Keep up the good work φίλε Θανάση!!!!
Αργύρης από Κοζάνη.