παλιό αλλά καλό!
Δεν είναι τυχαίο φίλε μου αναγνώστη που χρησιμοποιούμε αυτή την έκφραση: "Μύρισε εκλογές", αν και θα έπρεπε να λέει: "Βρώμισε εκλογές". Καθ' ότι με το που ξεκίνησε η προεκλογική περίοδος αρχίσανε τα μπινελίκια.
Στα μπινελίκια δεν υπάρχει ιδεολογικό χρώμα. Αν θέλεις να τα χώσεις τα χώνεις είτε είσαι δεξιά είτε αριστερά. Απλά τα δεξιά μπινελίκια ήταν μέχρι πριν μερικές δεκαετίες πιο brutal, αλλά φρόντισαν οι πράσινοι (κάτι Κουλούρηδες κλπ), να βελτιωθούν στο κατέβασμα καντηλιών. Βλέπετε, ο λαϊκός, ο πρόστυχος, ο άντρας, δεν αυτολογοκρίνεται.
Δυστυχώς κάτι τέτοιοι μας κυβέρνησαν, κάτι τέτοιοι μας κυβερνούν (Γιακουμάτοι, Ψωμιάδηδες και γιαλαντζί κουλτουριάρηδες τύπου Πολύδωρα).
Τώρα βέβαια έχω μιαν απορία: Πώς είναι δυνατόν τέτοιες φάτσες, τέτοιος ξύλινος λόγος, τέτοια επιχειρήματα και κυρίως τέτοιες τακτικές και ενέργειες εύκολης κονόμας, διαπλοκής κλπ κλπ, να εμπνέουν ακόμα κάποιους συμπολίτες μας και να τους στέλνουν στις κάλπες για να ψηφίσουν;
Τι πίνετε ρε παιδιά και δεν μας δίνετε;
Σας πείθει ο Κωστάκης, ο Γιωργάκης και οι άλλοι -άκηδες ότι δουλεύουν και νοιάζονται για σας; Πλάκα με κάνετε; (που θα 'λεγε το κουμπαράκι μου ο Άρης).
Από μένα θα πάρουν το συνήθες... το ενδιάμεσο αναπαραγωγικό όργανο...
Η μουσική υπόκρουση της ημέρας έρχεται από το '83.
Forward Music Quintet - The Mystery of a Dying Species
Για το γκρουπ γνωρίζω πολύ λίγα. Προήλθαν από τους Παρθενογένεσις (τρομερή μπάντα new wave από τα τέλη της δεκαετίας του '70), έβγαλαν 3 δίσκους και γνώρισαν αρκετές αλλαγές μελών. Οι άλλοι δύο δίσκοι είναι οι: Glory and betrayal (85) και Vanishing soldiers (91). Kάπου εκεί διέλυσαν.
Ωραία δουλειά, θα γουστάρουν οι λάτρεις του συγκεκριμένου ήχου.
Για τους Παρθενογένεσις, που ανέφερα πριν, θυμάμαι τη δυναμική σκηνική παρουσία τους, όπως και το ξύλο που έτρωγαν από τους παλιοροκάδες, αλλά και τα γιαούρτια που έφαγαν στο Σπόρτινγκ, λίγες μέρες μετά τον θάνατο του Λένον, όταν βγήκαν με λευκά (!) περιβραχιόνια, και δήλωσαν ότι "πενθούν" για το θάνατο του παλιού ροκ... έγινε της αλεπούς ο θάνατος!
Περισσότερα φαντάζομαι ότι θα γράψει ως σχόλιο ο φίλτατος hobsbaum που κατέχει σε βάθος το άθλημα... (έχει αναγορευθεί σε επίτιμο ιστορικό της Κιβωτού)
Εδώ το αρχείο!
Καλή ακρόαση!
9 σχόλια:
Δύο παρθενογεννημένοι, ο Τάκης Πολυχρονόπουλος και ο Γιώργος Μακρίδης, μαζί με κάποιον ντράμερ Νίκο, τη Νατάσα Συρεγγέλα στα πλήκτρα και ένα κύριο Elle στην κιθάρα και τα φωνητικά, είναι οι υπεύθυνοι για ένα σκοτεινότροπο σχήμα ψυχοδραματικής πρώιμης ποπενδυματικής ηλεκτροχλαπαταγής, που έχει περάσει στο πάνθεον των ανολοκλήρωτων καλλιτεχνημάτων όσο και των ασαβάνωτων θρύλων της εγχώριας σκηνής.
Ονοματοκρυψίνοες όλοι τους.
Πέραν του εύλογου elle, ο Πολυχρονόπουλος συστήνεται ως Or, ο Μακρίδης ως shaman, η Νατάσα τευτονίζει ως Streuberg και ο Νίκος ως γερμανολάγνος Von Klaus.
Ο Πολυχρονόπουλος αποχώρησε κάμποσο καιρό μετά το πρώτο LP όπως και ο elle, και ο δεύτερος δίσκος τους ηχογραφήθηκε ως τρίο, ενώ το κύκνειο άσμα τους υπογράφηκε μόνο από τον Μακρίδη και τη Νατάσα.
Κοιτάζοντας μέσα στα βινύλιά τους (που πάντα αποθήκευα επιπλέον υλικό, βοηθούντος και του μεγέθους εν αντιθέσει με το λιλιπούτειο και καθ’ όλα χαμερπέστατο cd….) εντόπισα μία ημισέλιδη καταχώρησή τους στο τεύχος Δεκεμβρίου 1984 του ποπ & ροκ, όπου η «forward music organization» ανακοίνωνε πως η συναυλία του συγκροτήματος που είχε αναγγελθεί για τις 17/12 εκείνου του χρόνου….αναβάλλεται !
Ο παρών δίσκος τους είναι και ο δημιουργικά αρτιότερός τους, ένα νευρωτικό συνονθύλευμα ψυχεστετικού σκοτειναγρισμού, ψιμυθιομένων μεμεντομορικών ηχοπειραματισμών και εν τέλει ερεβώδους σαγήνης, που ωστόσο δεν εξελίχθηκε κατά τα υπεσχημένα στο επόμενό τους, ένα λίαν ενδιαφέρον αλλά ημιλουστραρισμένο συνθινεοκυματικό ψηφιδογράφημα, αλλά στο έσχατολόγημά τους, μία πεφωτισμένη πεσσιμυστικιστική σπαραγματοπαραμυθία νεφελώδους ελευθεριότητας, που πέρασε ακόμη πιο απαρατήρητη και από τα δύο προηγούμενα.
Χαρακτηριστικό (και άκρως αγαπημένο, με δυνατές ημέτερες αναμνήσεις) δείγμα του παρόντος δίσκου, το waiting. Μία γοερή, αιθεριάζουσα, απονενοημένη ελεγεία υπαρξιακών κραυγών πάσης φύσεως αποσυνάγωγων νυχτοπορευομένων αλλά και αστικών καθωσπρεπονεανιών και νεανίδων…
Νυχτερινών αμετροεπειών, τέλος.
Και στα επόμενα με υγεία, αγαπητέ φίλε.
Υ.Γ.: Εάν αναλώνετε αρκετές ώρες στο χαζοκούτι, και το όνομα της Νατάσας σας λέει κάτι, δεν πλανάσθε. Είναι η μεταφράστρια πάμπολλων αξιόλογων και μη ταινιών, και το χαρακτηριστικό της ονοματεπώνυμο φιγουράρει ως σύνηθες συμπλήρωμα στους τίτλους τέλους.
Υ.Γ.2: Αυτό το επίτιμος…..
Αχ βρε Θανάση - φτου φτου φτου σκόρδα - και ισχυρότερα ματζούνια αν χρειαστούν……!
Κάνεις καταπληκτική δουλειά.
ευχαριστώ ανώνυμε, ευχαριστώ και εσένα "επίτιμε". Για να είμαι ειλικρινής δεν σκέφτηκα ότι ως Χανιώτης θα ταυτίσεις το "επίτιμος" με τον (φτου σκόρδα!) Μητσοτάκη!
Όπως και να έχει σου βγάζω το καπέλο!
Πάντως την αγορά λεξικού δεν την γλυτώνω - με έχεις στείλει ειδικά με τις σύνθετες λέξεις που χρησιμοποιείς...
σΩσΤοΣ ο ΑθΑνΑσΙοΣ!!!
Συρεγγέλα;
Κι έλεγα πού την ξέρω, πού την ξέρω; Πραγματικά μου ήταν γνωστό το όνομα, αν και δεν παραχωρώ τις ώρες μου στο χαζοκούτι!
:)
Mπραβο Θαναση !!Φοβερη μπαντα οι FMQ!!!Που τα βρισκεις ολα αυτα βρε ατιμε ;Να φανταστω ειχαν αγοραστει οταν ειχαν κυκλοφορησει...
όπως το λες.. βλέπεις είμαι ήδη στα 43 και κάτι.. πράγμα που σημαίνει ότι το 81 τέλειωνα το Λύκειο... (κλαψ!)
Να 'ταν τα νιάτα 2 φορές τα γηρατειά καμία!
Και ο Μακριδης εκανε αποδοσεις
διαλογων σε τηλεοπτικες σειρες
και ταινιες..
Exei kaneis to VANISHING SOLDIERS (1991)(trito k teleytaio album twn Forward Music Quintet)??
Δημοσίευση σχολίου