Καλή εβδομάδα!
Άντε και λίγες μείνανε να τελειώσει το βάσανο για μπαμπάδες, μάνες και παιδιά που ταλαιπωρούν και ταλαιπωρούνται κάθε χρόνο για μια εξαετία, την εξεταστική περίοδο.
Οι πιτσιρικάδες (και φυσικά μέσα ο δικός μου 15χρονος πια!), φαντασιώνονται παραλίες, παιχνίδι, παρέες και χαβαλέ και αδυνατούν να συγκεντρωθούν στη μελέτη... άσε που δεν μπορούν να αντιληφθούν τους λόγους που γίνεται αυτή η ιστορία των εξετάσεων.
Οι γονείς (λέγε με Θανάση) κάνουν ό,τι έκαναν και οι δικοί τους γονείς: γκρινιάζουν, συμβουλεύουν, αγχώνονται, τσαντίζονται, βράζουν κοινώς στο ζουμί τους.
Υπάρχουν κάποιες αλήθειες που θα πρέπει να παραδεχτούμε:
1. Ο τρόπος διδασκαλίας, η ύλη και όλο το σύστημα εκμάθησης είναι ίδιο και απαράλλαχτο εδώ και 30 χρόνια. Όταν η επικοινωνία είναι πλεόν διαδραστική (interactive) και οπτικοακουστική (video, ήχος, pc), είναι αδύνατον να τραβήξεις την προσοχή ενός πιτσιρικά σε ένα αντικείμενο που θα διδαχθεί μέσα από "στεγνά" κείμενα και ανεκπαίδευτους (στα νέα μέσα) καθηγητές. Άρα πώς είναι δυνατόν να είναι δελεαστικό το μάθημα;
2. Η εικόνα, οι οθόνες και το πλήθος από ηλεκτρονικά μπιχλιμπίδια έχουν επιβάλει τη δικτατορία τους: Η διαδραστικότητα απαιτεί δυστυχώς πολυθρόνα και όχι δράση και κίνηση. Οι έτοιμες λύσεις, δεν αφήνουν χώρο στη φαντασία να αναπτυχθεί. Δεν είναι τυχαίο ότι εδώ και αρκετά χρόνια, η δημιουργία, οι τέχνες φαίνεται να έκαναν τον κύκλο τους και απλά ανακυκλώνονται υλικά του παρελθόντος, χωρίς πραγματική έμπνευση.
3. Η τηλεόραση έχει ευνουχίσει γενιές εδώ και δεκαετίες - δείτε την παρακάτω συγκλονιστική εικόνα που δανείστηκα από δημοσίευμα της προηγούμενης εβδομάδας: Στα πλαίσια έρευνας ζητήθηκε από 1900 παιδιά να σχεδιάσουν έναν άνθρωπο. Τα πάνω σκίτσα ανήκουν σε παιδιά που παρακολουθούν τηλεόραση μέχρι 1 ώρα την ημέρα. Τα κάτω ανήκουν σε παιδιά που παρακολουθούν τουλάχιστον 3 ώρες την ημέρα.
Είπατε τίποτα;
4. Ο κόσμος που μεγαλώνουν τα παιδιά μας στερείται ανθρωπιάς, ιδεολογίας, προοπτικής. Αντιθέτως έχει πόνο, μισαλλοδοξία, φυσικές καταστροφές, γρήγορο πλουτισμό και αποξένωση. Πώς θα εμπνεύσει αυτή η κατάσταση ένα πιτσιρίκι να κάνει όνειρα;
Θα κλείσω αυτό το μικρό σημείωμα με μιαν ευχή στον γιόκα μου και σε όλα τα παιδιά του πλανήτη: Η φαντασία είναι το τελευταίο σας οχυρό για επιβίωση και για να φτιάξετε ένα καλύτερο κόσμο, όπως σας αξίζει! - Μην τους αφήσετε να την ελέγξουν!
Μετά το πατρικό παραλήρημα, πάρτε και λίγη μουσική από τα σκονισμένα βινύλια του "πατερούλη":
Περικλής Χαρβάς - Στην άσφαλτο (1982)
Ο τραγουδοποιός Περικλής Χαρβάς ξεκίνησε από τις μπουάτ της Πλάκας ερμηνεύοντας τραγούδια διαμαρτυρίας. Πέρασε από το “Ροντέο” μαζί με τον Διονύση Σαββόπουλο και βγήκε στη δισκογραφία το 1971 με το “Κάτω από τα Παραμύθια”. Το 1977 κυκλοφόρησε το άλμπουμ “Αντίλαλος” και το 1983 το –για πολλούς- καλύτερό του “Στην Άσφαλτο”. Τον Αύγουστο του 1993, δυστυχώς πέθανε στην Ικαρία. Τελευταία δισκογραφική του παρουσία , μετά θάνατον, στους Ρομαντικούς Παραβάτες με ένα τραγούδι (δείτε αρχείο της Κιβωτού).
Ακούστε αυτή τη δουλειά, θα σας συγκινήσει (αγαπημένο μου: η Κατρουλού)
Το αρχείο είναι ΕΔΩ!
Καλή ακρόαση!
Help! : Εδώ και μερικά posts, στο αρχείο με τους διαθέσιμους δίσκους (που βλέπετε αριστερά) δεν προστίθενται αυτομάτως τα labels που βάζω, με αποτέλεσμα να υπάρχει πρόβλημα στην αρχειοθέτηση. Φαίνεται σαν να έχει όριο maximum εγγραφών.. Μήπως γνωρίζει κάποιος φίλος/η, πώς μπορώ να προσθέτω απεριόριστα labels.
Εναλλακτικά: μήπως υπάρχει κάποιος άλλος έξυπνος τρόπος αρχειοθέτησης, ώστε να βοηθήσω την πλοήγηση των επισκεπτών στο blog;
Για βοηθήστε...
5 σχόλια:
Ο καλος θεουλης του internet με φωτισε παλι και σκονταψα κατα λαθος σε αυτη την υπεροχη μουσικη γωνια !
Χιλια μπραβο σου φιλε, η προσπαθεια σου ειναι παραπανω απο αξιεπαινη.
Ονομαζομαι Γιαννης και ειμαι και εγω ενας ακομη ρομαντικος εραστης της μουσικης.Συλλεγω μουσικες σε οποιαδηποτε μορφη (cd,βινυλιο,mp3) απο τα 16 μου.
Η συλλογη μου αφορα,σχεδον αποκλειστικα,μουσικη εκτος των τειχων, οι γνωσεις μου για το εγχωριο rock ειναι αρκετα περιορισμενες (περαν των γνωστων κλασικων αξιων) ειδικα δε στο χρονικο πεδιο των 80s, αρτι αφιχθης στα πρωτα -αντα βλεπεις.
Αρα μπορεις να φανταστεις την χαρα μου βλεποντας τοσο ωραια σχηματα και καλλιτεχνες, απο τον τοπο μου, που αγνοουσα παντελως (ντροπη μου),
και μαλιστα σε μια χρονικη περιοδο που νομιζα οτι ο ελληνας ακροατης αναλωνονταν στο σπασιμο πιατων (εξαιρειται ο Στρατος) και κουνημα γοφων σε ανοητα discoheatakia της σειρας.
Μεσα απο την καρδια μου, τις καλυτερες ευχες μου για την συνεχεια αυτης της υπεροχης προσπαθειας σου.
Μουσικης αναγνωσμα συνεχεια.. Ψαχνω απεγνωσμενα 2 πραγματακια αγαπητε φιλε.
Το πρωτο ειναι η εξαφανισμενη 2η κυκλοφορια της ελληνοαμερικανικης φοβερης τριπλετας (Σεμπερος,Παιδουση,Lawrance) Annabouboula και ακουει στο ονομα Greek Fire (1991)
Το δευτερο ειναι καποια πρωιμη δουλεια του Σταθη Καλυβιωτη στα 80s ειτε με τους 'Ανυποφορους' ειτε με το μετεπειτα σχημα του 'Σελανα'.
Αν εχεις κατι απο τα προαναφερθεν και φυσικα θελεις να το ανεβασεις, απλα θα κανεις εναν ακομη ανθρωπο ευτυχησμενο.
Με εκτιμηση
Γιαννης
Που να φτάσετε σε μεγαλύτερες ηλικίες Πανελληνίων για να καταλάβεις τι σημαίνει cool and poor dady. Εισαι γνήσιο τέκνο του Διόνυσου μα και του Απόλλωνα, σίγουρα δεν σας ενοχλούν δυο τόσο old fasion μπαμπάδες;;
...και να ακούω ακριβώς τα ίδια ή παραπλήσιες ατάκες που έλεγα και γω μερικά (αρκετά;;;) χρόνια πριν στους δικούς μου γονείς... κελ ντεζαβού μον ντιε...
Η εμφάνισή του στη δισκογραφία έγινε το 1969 με ένα 45άρι, το «καλοκαίριασμα στην Ικαρία / ο ήλιος λάμπει».
Το “Κάτω από τα Παραμύθια” ηχογραφήθηκε βιαστικά και άκρως επιπόλαια, και ο ίδιος αργότερα το αποκήρυξε.
Συνεργάστηκε επί σκηνής μεταξύ άλλων με Άσιμο, Poll και Πελόμα.
Ο παρών δίσκος, είναι ένα μπλουζιέρικης αισθητικής αμάλγαμα με αστικοπεριπλανητική υπαρξιακή στιχουργική και επιμελώς ελλαδιστανοπροσαρμοσμένα τζαζοροκότροπα μουσικά μέρη.
Η δε κατρουλού, βασίζεται σε πραγματική ιστορία νεαρού φυσαρμονικίστα, αποσυνάγωγου κλοσάρ της εποχής.
Χαιρετισμούς.
Δεν έχει κάποιος το πρώτο άλμπουμ "Κάτω απ' τα παραμύθια" το οποίο το ψάχνω σαν τρελός;
Επίσης, να προσθέσω άλλο ένα σινγκλάκι του 1971, one sided ο Χαρβάς, όπου ερμηνεύει το "Ντιρλαντά".
Δημοσίευση σχολίου