ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Έτσι είναι φιλαράκια...
Η καθημερινότητα οι προθεσμίες, οι υποχρεώσεις, τα "πρέπει" μας τραβάνε από το μανίκι.
Η εβδομάδα κύλισε αρκετά περίεργα, μετά από ένα όμορφο διάλειμμα στα Χανιά (συγγνώμη Αντώνη, αλλά με το ζόρι κατέβηκα το πρωί του Σαββάτου στη παλιά πόλη,ο καφές προσεχώς) και ένα γρήγορο πέρασμα για επαγγελματικούς λόγους από τη Θεσσαλονίκη.
Πήρα ανάσες, έστω και ασθμαίνοντας, και επέστρεψα.

Η επιστροφή σήμερα το πρωί, μου έδωσε την ευκαιρία να θαυμάσω το γαλάζιο του Αιγαίου από ψηλά (όσοι δεν έχετε πάει Αλόννησο, επιλέξτε την! - καταπράσινη με καθαρά νερά και "κανονικούς" ανθρώπους, κατοίκους και επισκέπτες)
Ταυτοχρόνως έγινα ωτακουστής ομάδας στελεχών (στελέχη εκτός από τις πολυεθνικές έχουν και τα μικρόβια..) και σιχάθηκα το λεξιλόγιο και τη φρασεολογία του σύγχρονου έλληνα manager, αφού για μισή ώρα άκουγα μια συζήτηση σε άπταιστα greekglish για πωλήσεις, στόχους, προοπτικές, επιτεύξεις, ευκαιρίες, παρουσιάσεις και άλλα πολλά εμπριμέ. Τους εύχομαι ολόψυχα "καλή επιτυχία" στα σχέδια τους ως άλλος Μητσοτάκης (χεχε! έχω κάψει κόσμο εγώ με ευχές...)

Πολύ θανατικό έπεσε και δυστυχώς αφορά σε νέους ανθρώπους... κρίμα! Βαρέθηκα να κράζω τους τηλε-εισαγγελείς που κραδαίνουν μονίμως το δάχτυλο κατηγορώντας τους πάντες για τα πάντα. Θα τους πρότεινα να στρέψουν το "εισαγγελικό" δάχτυλο κατά 180 μοίρες, να το περάσουν κάτω από τα αχαμνά και να το βυθίσουν εντός τους.

Διάβασα και τις δηλώσεις του Χριστόδουλου για τον Συνασπισμό... τώρα πλέον σκέφτομαι σοβαρά μετά από 3 εκλογικές αναμετρήσεις που έριξα άκυρο, να τον ξαναψηφίσω!
Έτσι γιατί δεν γουστάρω να περνάει γραμμή ο ρασοφόρος αντιδραστικός "πατερούλης". Αν υπάρχουν μιάσματα στην ελληνική κοινωνία, κατά τον Χριστόδουλο, βάλε και μένα μέσα!

Σήμερα είναι η παγκόσμια μέρα κατά του καπνίσματος. Αν και αντικαπνιστής μπορώ να σεβαστώ το δικαίωμα των καπνιστών να μαυρίζουν τα πνευμόνια τους. Αυτό που δεν αντέχω είναι η έλλειψη σεβασμού που δείχνουν απέναντι στους μη-καπνιστές αλλά και στα ίδια τους τα παιδιά, όταν φουμάρουν μέσα σε παιδότοπους ή μέσα στο σπίτι.
Όπως δεν μπορώ να "καταπιώ" το εφεύρημα του διαχωρισμού των χώρων για καπνιστές, μη-καπνιστές στα καφέ και στα εστιατόρια, λες και ο καπνός απλώνεται στο χώρο καθ' υπόδειξη του καταστηματάρχη!
Αυτά τα ολίγα...

Σας στέλνω και λίγη μουσικούλα..
Δύο singles που έβγαλε ο Γιώργος Βανάκος το '81 και το '83. Ο τύπος είναι σχεδιαστής μόδας και διατηρούσε το Remember 79 στην Ανδριανού, πουλώντας ρούχα με πανκ αισθητική. Ταυτόχρονα προσπαθούσε να κάνει και μουσική.

Το πρώτο single (If you want go to Amsterdam) είναι συμπαθητικό, σε αντίθεση με το δεύτερο (I hate disco..not the dance) που απλώς είναι, κατά το γούστο μου, μάπα. Παρ' όλα αυτά, τα ανεβάζω για την "ιστορική" αξία που έχουν. Ο Vanakos έφτιαξε αργότερα τους Profiles και πλέον εδράζει στη Μύκονο (όπως κάθε καθωσπρέπει μόδιστρος).
Ακούστε το ένα εδώ και το άλλο εδώ (έστω και από περιέργεια)!