9 Ιανουαρίου 2007

ΠΡΙΓΚΗΠΕΣΣΑ...



Καλή χρονιά φιλαράκια!!
Είπα να βάλω τίτλο και φωτογραφία της πριγκηπέσσας μου στο πρώτο κείμενο του 2007, έτσι για να μου πάει γούρι η χρονιά (και το αυτό εύχομαι και επιθυμώ και για σας).
Γενάρης μεν αλλά ο καιρός επιμένει ανοιξιάτικα και κάποιες μυγδαλιές θα την πατήσουν.. εσείς που είστε νοήμονα όντα προσέξτε τις ιώσεις της εποχής, καθ' ότι ο ήλιος του χειμώνα είναι λίγο εκδικητικός..
Η Πριγκηπέσσα λοιπόν, εμφανίστηκε επί 3, στο κλείσιμο της χρονιάς, στην ελληνική δισκογραφία, αφού ταυτόχρονα τρεις σημαντικοί καλλιτέχνες, πρότειναν την δικιά τους εκδοχή στο υπέροχο τραγούδι του Σωκράτη Μάλαμα: Μανώλης Λιδάκης, Μπάμπης Τσέρτος και Πίτσα Παπαδοπούλου.
Και οι τρεις απέφυγαν τη διασκευή και "πάτησαν" στη γνωστή ενορχήστρωση, αν και ερμηνευτικά κάθε ένας έχει τον τρόπο του: πιο εσωστρεφής ο Λιδάκης, πιο κανταδόρικος ο Τσέρτος, πιο λαϊκή και εξωστρεφής η Παπαδοπούλου. Προσωπικά, παραμένω στην πρώτη εκδοχή του δημιουργού χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και οι άλλες δεν έχουν την αξία τους.
Άλλωστε ένα πραγματικά καλό τραγούδι πρέπει να φτάνει στο στόμα ακόμα κι αυτών που δεν έχουν τη δυνατότητα να το ανακαλύψουν στην ώρα του (βλέπετε τα ραδιόφωνα και οι τηλεοράσεις έχουν συγκεκριμένα γούστα και συμφέροντα να υπηρετήσουν).
Για να κλείσω με τους παραπάνω δίσκους που περιέχουν επανεκτελέσεις παλιών και νεώτερων λαϊκών τραγουδιών (ειδικά η Πίτσα τραγουδά Μάλαμα, Περίδη, Πορτοκάλογλου, Θαλασσινό και υπέροχα το "Πάω να πιάσω ουρανό" του Στ. Κραουνάκη), πρόκειται για δουλειές φτιαγμένες με γούστο και (πιστεύω) καλές προθέσεις άρα αξίζει να τις ακούσετε.
Με το τέλος του 2006 άρχισαν οι ανασκοπήσεις παντός είδους, νομιμοποιούμαι λοιπόν και εγώ να παραθέσω τις προτιμήσεις μου επί του ελληνικού ρεπερτορίου, σε μια χρονιά που άφησε (προς το τέλος της κυρίως) καλούς δίσκους παρακαταθήκη για το μέλλον.

Τα 10 καλύτερα της χρονιάς (2006) (από ό,τι άκουσα..)

1.Γρήγορα η ώρα πέρασε (Ν. Ξυδάκης, Ε. Αρβανιτάκη)
2.Διάφανος (Θ. Παπακωνσταντίνου)
3.Υπέροχα μονάχοι (Θ. Μικρούτσικος, Α. Αλκαίος)
4.Άλλη μια μέρα (Π. Παυλίδης)
5.Κόκκινο ακρογιάλι (Μ. Λιδάκης)
6.4 θεατρικοί μύθοι (Μ. Χατζιδάκις, Μ. Λιδάκης, Αλκ. Ιωαννίδης)
7.Πλατεία Βικτωρίας (Κ. Νταλή)
8.Σπάει το ρόδι (Λ. Παπαδόπουλος)
9.Καλαντάρι (Π. Θαλασσινός, Η. Κατσούλης)
10.Ένα βήμα πιο κοντά (Ν. Πορτοκάλογλου)

Και 15 ακόμα επιλογές…

Πεθαίνοντας στην Αθήνα (Στ. Κραουνάκης)
Uranya (Π. Καλαντζόπουλος)
Φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης 2006 (Διάφοροι)
Μυστήριο τραίνο (Γ. Ανδρέου, Χρ. Θηβαίος)
Βύσσινο και κεράσι (Χ. Αλεξίου)
Η βροχή από κάτω (Θ. Παπακωνσταντίνου)
Εστουδιαντίνα και Λαϊκή Ορχήστρα Οδυσσού
Some time now – Trio Balkano
Της καρδιάς τα βήματα (Χρ. Νικολόπουλος, Μ. Κανά)
Έρημα χωριά (Γ. Νταλάρας)
Που δύσην ως ανατολήν (Αλκ. Ιωαννίδης)
Jet lag (Σ. Μπαλτζή)
Περιμένοντας το νέκταρ (Μ. Ξυδούς)
The treat (Στ. Σοφιανόπουλος)
Το να λες το σ’ αγαπώ σαν μυστικό (Τ. Ιωαννίδης)

Άλλα 10 πρόσφατα που σε πρώτη ακρόαση σε κερδίζουν:

Στα χαμηλά και στα ψηλά (Δ. Ζερβουδάκης)
Ήρωες με καρμπόν (Λ. Μαχαιρίτσας)
Το σκοτεινό τρυγόνι (Αλ. Παπαδιαμάντης)
Άλλη γη (Στ. Δρογώσης)
Εκτό τροχιάς (Εκτός τροχιάς)
Χειμωνανθός (Γ. Χαρούλης)
Η ψυχή του πάρτυ (Μ. Φάμελλος)
Το μυαλό μου ξενητειά (Γ. Τζώρτζης)
Τα ρόδα της Πιερίας (Γ. Γλέζος)
Tanguera (Ζωή)

Ακούστε τα και επιβραβεύστε αγοράζοντας τα! (τις υπόλοιπες δεκάδες μετριότητες τις βρίσκετε και δωρεάν στο διαδίκτυο και στον έγχρωμο μετανάστη της γειτονικής σας καφετέριας)

Για το νέο έτος σας ανεβάζω ένα βινύλιο που ψηφιοποίησα στα 192 προχθές και νομίζω ότι είναι εξαιρετικό:

ΑΠΟΠΕΙΡΑ (ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΑΝΟΥ, ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΤΣΗΣ) 1981



















λεπτομέρειες για τον δίσκο θα βρείτε στο αρχείο που θα βρείτε στο link:
http://rapidshare.com/files/10910877/apopeira.rar.html

Kαλή χρονιά και καλή ακρόαση!!
Θανάσης

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

σε ευχαριστώ για την ωραία συλλογή που προτείνεις

ΘΚ είπε...

να΄σαι καλά φίλε μου!

Anastasios είπε...

Από τότε που το κατέβασα από το blog σου, το ακούω και το ξανακούω. Εξαιρετικός δίσκος. Ειδικά τα "πίσω από τα καθημερινά", "ιδού εγώ εν απογνώσει" και "χαμήλωσε" είναι συγκλονιστικά. Ο Καλλίτσης πρέπει να βρέθηκε σε στιγμές μεγάλης έμπνευσης. Κρίμα πως ένας τέτοιος καλλιτέχνης εξαφανίστηκε και δεν παρουσίασε κάτι άλλο.

Υ.Γ. Στις ετικέτες μήπως θα έπρεπε να γράφεις Νίκος Καλλίτσης συμπληρωματικά με το "Αφροδίτη Μάνου" ?

ΘΚ είπε...

έχεις δίκιο θα το φτιάξω!

Ανώνυμος είπε...

Τη γυρευα την "Αποπειρα". Σε ευχαριστώ!

Ανώνυμος είπε...

Τη γυρευα την "Αποπειρα". Σε ευχαριστώ!