ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ! (Όπως την εννοεί καθένας)

σεξίστικο μεν...χάρμα οφθαλμών δε...

Καλή χρονιά φιλαράκια!
Πρώτες μέρες του 2008 και οι προσδοκίες μοιάζουν με ξαναζεσταμένο φαγητό, ή αστείο που λέγεται και έχεις την υποχρέωση από ευγένεια να προσποιηθείς ότι γελάς.
Μέρες καλύτερες θαρθούν.. ΟΚ! Νιόνιο αλλά πότε;
(εσύ την πάτησες με τον υδραυλικό-πρωθυπουργό)
Και εμείς θα ζούμε να τις απολαύσουμε; Και μέχρι τότε τι θα σταματήσει τις συμφορές που έρχονται; Αν ελπίζω και προσδοκώ σε κάτι, είναι σε μια νέα επανάσταση, για τη ζωή και την αξιοπρέπεια, την τέχνη και την αρμονία (...μόνο που δεν ξέρω ποιοι θα την σηκώσουν και πόσες γενιές μετά)

Δεν είμαι και πολύ στα καλά μου..
Πάντα έτσι μου συμβαίνει κατά τη διάρκεια αλλά και λίγο μετά από τις γιορτές. Με τριγυρίζει και μια ίωση - αυτή που σου δημιουργεί απέχθεια για το φαγητό και διαρκή αναγούλα, το δε (ξερό) κεφάλι μου, είναι βαρύ κι ασήκωτο λες και κάπνισε βαριά τσιγάρα και ήπιε μπόμπες ποτά.
Ξαναγύρισα στο γραφείο - το Βερολίνο μοιάζει ήδη μια μακρινή ωραία ανάμνηση με χιλιόμετρα ποδαρόδρομο και κρύο που "ξυρίζει". Τα λαμπιόνια σιγά-σιγά θα μαζευτούν, τα δεντράκια θα στουμπώσουν τους κάδους των σκουπιδιών, θα αρχίσει η γκρίνια πως τα λεφτά τελειώσανε από τις 10 του Γενάρη και θα ξαναγυρίσουμε σε συνήθεις ρυθμούς.

Θέλω να ευχαριστήσω όλους και όλες που με θυμήθηκαν και έστειλαν τις ευχές τους. Τις ανταποδίδω μέσα από την καρδιά μου και ζητώ συγγνώμη που δεν ανέβασα και τις δικές μου στα blogs που συχνά επισκέπτομαι. Η μάνα μου πάντα με συμβούλευε να μην γίνομαι αντικοινωνικός, αλλά τελικά δεν κατάφερε και πολλά..

Για τον καινούργιο χρόνο εύχομαι τούτο το blog να πάψει να έχει λόγο ύπαρξης και να δούμε επιτέλους μια σοβαρή προσπάθεια να αρχειοθετηθεί και σωθεί το σύνολο του ελληνικού τραγουδιού από κάποιον φορέα μη κερδοσκοπικό, με ανθρώπους ταγμένους στο σκοπό αυτό.
Μέχρι τότε οι ερασιτέχνες εραστές του βινυλίου και των ξεχασμένων ήχων, θα φτιάχνουμε χειροποίητα mp3 από τα βινύλια μας και θα τα χαρίζουμε σε κάθε ενδιαφερόμενο.
Σχετικό-άσχετο: ακόμα ψάχνω (θα 'ναι δύο μήνες) και δεν κατάφερα, να βρω ένα βουρτσάκι για καθαρισμό δίσκων βινυλίου...

Ανεβάζω δύο βινύλια σήμερα: Το ένα μου το έστειλε το καλοκαίρι, ο φίλος μου ο Κυριάκος από τη Γερμανία (ευχαριστώ!) δεν αξιώθηκα τότε, το θυμήθηκα σήμερα:
Ο ΘΙΑΣΟΣ (75)

Μουσική του Λουκιανού Κηλαηδόνη για την κλασσική ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Δυσεύρετο και αξιόλογο σάουντρακ, κυκλοφόρησε το 1992 αν και η ηχογράφηση είναι εφτά χρόνια παλαιότερη.
Εδώ είναι!
Το δεύτερο βινύλιο είναι από την "ελαφρά" περίοδο του Γιάννη Κούτρα: ΜΕΤΑ ΤΗ ΒΡΟΧΗ (91)

Λίγο μετά τον "Σταυρό του Νότου" συνεργάστηκε με Χατζηνάσιο και Πλέσσα,"έμπλεξε" στην παρέα των Ζουγανέλη, Μπουλά, Γιοκαρίνη (Τσικαμπούμ) και έκανε μερικές μέτριες δουλειές που του στοίχησαν την εξέλιξη και καταξίωση στον χώρο του έντεχνου. Επανήλθε πρόσφατα στη δισκογραφία μετά από μακρά αποχή και ελπίζω να μείνει κοντά μας με ωραία τραγούδια.
Στο ΜΕΤΑ ΤΗ ΒΡΟΧΗ, τα περισσότερα τραγούδια υπογράφονται από τον Νέστορα Ταίηλορ. Συμμετέχει η Σοφία Βόσσου. Πιθανόν να θυμάστε τα: "Που πήγαν", "Καλοκαίρι μεθυσμένο" και "Θα μείνω εδώ".
Καλή ακρόαση!
Αρχείο μέρος Α
και μέρος Β

ΥΓ: Ας μας "φωτίσει" κάποιος τζάμπα... γαμώ τα πετροδόλλαρα τους!