Ακόμα και το ότι έκλεισα "το μαγαζί" για σχεδόν 20 μέρες, σημαίνει πολλά...
Ξανασκέφτηκα τους λόγους, τις αιτίες που εκτέθηκα σχεδόν 3 χρόνια σε μάτια άγνωστων περαστικών σερφερ στη διαδικτυακή θάλασσα και ειλικρινά δεν κατέληξα πουθενά...
Πόσο με γεμίζει πια η ιστορία με τα παλιά δισκάκια;
Πόσο χρόνο και κέφι έχω τελικά;
Πόσο το ευχαριστιέμαι;
Πόσο μου έγινε βραχνάς;
Ποιόν αφορά η Κιβωτός πέραν του εαυτού μου;
Ποιόν αφορά το τι κατεβάζει η κούτρα μου;
Ας είναι... τα έχω ξαναγράψει,
είχα αποφασίσει να τα παρατήσω και ξαναγύρισα.
Ίσως έκανε τον κύκλο του.
Ίσως απλά βαρέθηκα.
Ξέρω πως για τούτη τη περίοδο δεν θα είμαι συνεπής.
Θα ανεβάζω πότε πότε κάποιο δισκάκι που ψάχνουν φίλοι...
χωρίς σχόλια και βλέπουμε...
Το παρόν το έχει ζητήσει εδώ και 10 μέρες τουλάχιστον κάποιος φίλος: πρόκειται για ένα ακόμα δισκάκι του λαϊκού συνθέτη Γιώργου Μουφλουζέλη, το "ΠΑΛΙΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ".
Εδώ θα βρείτε το "Εγώ δεν έχω βγάλει το σχολείο", το "Που 'ήσουν μάγκα το χειμώνα" και το αγαπημένο μου "Λάου, λάου το πηγαίνεις να ξαναγεννώ εργένης".
ΕΔΩ!
Τα λέμε...
10 σχόλια:
Καλέ φίλε δεν χρειάζεται ανησυχείς ούτε να πιέζεσαι για να είσαι "συνεπής" στο να γράφεις ή να "σηκώνεις" πράγματα.
Το blogging είναι διέξοδος και ευχαρίστηση, εαν γίνει καταναγκασμός χάνεται το νόημα.
Γράφε όποτε γουστάρεις και μην ανησυχείς, για όποιον θέλει σε να διαβάζει υπάρχουν και οι ...επαναλήψεις. :):):)
Οι μουσικές και τα κείμενά σου αφορούν πολύ κόσμο, σε βάθος χρόνου, και δεν υπάρχει λόγος προβληματισμού γύρω απ' αυτό το θέμα. Ούτε βέβαια να κλείσεις το μπλογκ! Θα βρεις με ηρεμία τους ρυθμούς που σε βολεύουν ώστε και η Κιβωτός να υπάρχει, και εσύ να περνάς καλά μέσα απ' αυτήν. Χαιρετισμούς
πίστεψέ με Θανάση πάντα ελέγχω αν εχεις γραψει κάτι..περιμένω. Μην ανησυχείς αδίκως-έχεις βοηθήσει πολύ κόσμο να βρει πράγματα που αγαπά και δεν έχει στη δισκοθήκη του ή να γνωρίσει καινούρια. Εγώ για παράδειγμα έχω ερωτευτεί το δίσκο των Ευοι Ευαν "το τέλος θα'ναι πάντα μία αρχή" σε σημείο που το ακούω καθημερινά. πριν το κατεβάσω τους είχα απλά ακουστά. Είμαι πολύ χαρούμενη που τους έχω. το ίδιο και για το "Μαρία Ντολόρες παρελθόν" κλπ κλπ Να'σαι καλά-απλά μην ζορίζεσαι, γράφε όποτε σου κάνει κέφι
Είναι και οι ζέστες που σε συνδυασμό με τις ορμόνες μας κάνουν να φερόμαστε κάπως αποξενωμένα, γι' αυτό που είχαμε συνηθίσει.
Δεν είμαστε τόσο κύριοι του εαυτού μας, όσο νομίζουμε. Και δεν το εννοώ με τον ελληνικό τρόπο, του στυλ "εγώ θα μπορούσα να μεγαλουργήσω αλλά δεν με αφήσανε" αλλά με τον άλλο τον ρεαλιστικό. Τον ουμανιστικό.
Εμένα ο Απρίλης με βάρεσε άσχημα κι ακόμα πονάνε τα εγκαύματα. Ωραίος πόνος να σου πω την αλήθεια αλλά πρέπει να βρω την ισορροπία μου πάλι.
Και άκου και τα σχόλια παρότρυνσης των παραπάνω επισκεπτών σου ;)
Κι εγώ μπορεί να έχω άλλα μουσικά ακούσματα και να μην κατεβάζω αλλά μπαίνω και διαβάζω.
Δεν πιστεύω να γράφεις τέτοια επίτηδες για αυτοεπιβεβαίωση... :P
Καλά να περνάς!
Δεν χρωστάς πουθενά...
δικό σου είναι, άμα θες το κλείνεις, άμα θες το ξανανοίγεις...
Κάνε ότι σε γεμίζει!
Κάνε διακοπές...
Σκέψου όμως κάτι άλλο, κοίτα τι έχεις χτίσει και πόσο όμορφο είναι αυτό. Πόσους ανθρώπους έκανες χαρούμενους γιατί βρήκαν κάτι που έχασαν.
Επίσης πόσα άτομα, όπως εγώ, που μάθαμε κάτι μέσα από όλα αυτά που γράφεις και ανεβάζεις!
Κάνε ότι γουστάρεις, δεν χρωστάς σε κανέναν και δεν έχεις σε κανέναν υποχρέωση σε κανέναν εκτός του εαυτού σου. Και είναι λίγες φορές που στην ζωή μας δίνεται σχεδόν η απόλυτη ελευθερία να αποφασίσουμε κάτι!
Take care :)
Νομίζω ότι έχει περάσει αυτή η ιδέα σε όλους όσοι διατηρούν ένα blog. Δες το σαν μία παρακαταθήκη και κυρίως σαν μία προσφορά στους συνανθρώπους σου μουσικόφιλους...
Αν και πρώτη φορά σου γράφω να ξέρεις ότι δε χρειάζεται να κλείσεις το blog αλλά γράψε ή ανέβασε όποτε κάνεις κέφι. Έχεις κάνει μια πάρα πολύ καλή προσπάθεια και πιστεύω ότι αυτό το εκτιμούν όλοι! Να είσαι καλά
Επειδή τέθηκε το ερώτημα· "Ποιόν αφορά το τι κατεβάζει η κούτρα μου;
" να τολμήσω να τοποθετηθώ; Λοιπόν αγαπητέ μου, φυσικά και δε μας αφορά. Αλλά αφού συνδεόμαστε τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα στο μπλογκ να δούμε μπας και γράφτηκε κάτι καινούριο (δεν μας αρέσουν όλα τα δισκάκια εξάλλου... Κυρίως οι σκέψεις είναι που διαβάζονται...), πα να πει ότι αν μη τι άλλο, μας αρέσει ο τρόπος που εκφράζεστε! Καλοτάξιδος σε ό,τι κι αν αποφασίσετε :)
Merci για ότι έχεις κάνει μέχρι τώρα. Μιας και μπορεί να έχεις σε δισκάκι κάτι που σου έχω ξαναζητήσει στο παρελθόν στο ξαναζητώ τώρα στα δύσκολά σου. ΤΟυ ΖΟυγανέλη το Βέτο (το τραγούδι, όχι live αλλά από studio κι αυτό διότι είναι ένα καταπληκτικό Rock'n'roll για χορό, ενώ το live είναι περισσότερο αστείο για κέφι)
Ευχαριστώ και πάλι, Μιχάλης.
file, sygxarhthria gia o,ti kaneis, kai, an yparxoyn stigmes poy klonizesai ligo, na uymasai oti eisai monadikos sxedon s' ayto poy kaneis! prospauhse na pairneis koyragio! emeis eimaste edw kai mas endiaferei poly o,ti exeis na peis kai na mas ypodeijeis!!
Δημοσίευση σχολίου