Λες να δούνε άσπρη μέρα με ηγέτη έναν μαύρο;
Ας βγω Κασσάνδρα κι ας φάω τα κείμενα μου σε χάμπουργκερ με τρεις κόκα κόλες για να χωνέψω…
Είδα απλούς ανθρώπους να δακρύζουν ελπίζοντας στο νέο Μεσσία που θα τους βγάλει από τη μιζέρια τους. Άκουσα ανθρώπινα λόγια από τον επόμενο πλανητάρχη, μα έμαθα να μη πιστεύω πια.
Ας είναι…
(Σε εκείνο το παλιό μύθο, η ελπίδα δεν πρόλαβε να βγει από το κουτί της Πανδώρας…)
7 σχόλια:
Μα, όσο θα ελπίζει ο κόσμος σε "Μεσσίες", τόσο θα τον κυβερνάνε οι"Διάβολοι".
Δε θα'βρει ο κόσμος προκοπή όσο υπάρχουνε "θεοί" αλλιώτικα έπρεπε να'ναι.
Να μην υπήρχε το μυαλό, ούτε το άπιστο Εγώ γιατί μας τυραννάνε.
Τα μυστικά του κήπου-Νίκος Κυπουργος και η απάντηση στο θέμα μας
Δε βλάπτει να ονειρεύεται κανείς καμιά φορά...
Φυσικά ρε Μιχάλη και δεν βλάπτει...
μόνο που το όνειρο δυστυχώς φεύγει μαζί με τον ύπνο... κι αυτό που φοβάμαι είναι ο ήχος του ξυπνητηριού!
Προτιμώ το χρυσωμένο χάπι απο τον Μπους.. Αληθεια είναι σαν μια χριστουγεννιατικη καρτα με ευχες για τον νεο χρονο... Τι ευχες αφου σκατα θα ειναι παλι... Η καρτα όμως μου έμεινε!
Δεν περιμένω κ πολλά,ο εκάστοτε πρόεδρος των ΗΠΑ εξυπηρετεί πρωτίστως τα συμφέροντα της χώρας του ενίοτε εις βάρος άλλων λαών,κ πολλές φορές κάνει κ κατάχρηση δύναμης.Πάντως σαν τον πανηλίθιο Μπους αποκλείεται να είναι πιστεύω...
Θανάση!!!!ήρθαν τα cd!!Ειμαι πολύ χαρούμενη,σ'ευχαριστώ πολύ για τον κόπο.Να'σαι καλά
Δημοσίευση σχολίου