15 Σεπτεμβρίου 2008

ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!


Πέρασαν κιόλας 2 χρόνια και κάτι από την πρώτη ανάρτηση της Μουσικής Κιβωτού. Όταν ξεκίνησα είχα θυμό για τη διαχείριση της ελληνικής μουσικής και των δημιουργών της από τους εμπόρους και το κράτος: εκμετάλλευση, έλλειψη παιδείας, απουσία οράματος, ίχνος σεβασμού. Είχα ρίξει και μερικές προτάσεις στο τραπέζι (τολμηρές ίσως, όχι όμως ουτοπικές)..

Δύο χρόνια μετά λίγα πράγματα άλλαξαν:
Οι έμποροι βέβαια είδαν την πραμάτεια τους να μένει στα ράφια και τα έσοδα τους από τις πωλήσεις δίσκων να μειώνονται δραματικά. Πολλοί έκλεισαν ή μαζεύτηκαν κάτω από ένα κοινό "κεραμίδι" μπας και τη γλυτώσουν. Καινούργιοι παίκτες αγόρασαν ΚΑΙ μουσική εκτός από τηλεοπτικά κανάλια και ραδιόφωνα - Η Λύρα για να μη κλείσει παραδόθηκε στον Γιαννίκο, το ίδιο και το Δίφωνο.

Το ραδιόφωνο εξακολουθεί να είναι εργαλείο προπαγάνδας και εξυπηρέτησης των εφήμερων συμφερόντων μεγαλοεργολάβων, επιχειρηματιών, εφοπλιστών, εκδοτών και τηλεοπτικών σταρ (αν και ψάχνοντας κάτι βρίσκει κανείς μέσα στα σκουπίδια).

Η τηλεόραση είναι κλειστή προ πολλού (δεν έχει την παραμικρή σχέση με τη τέχνη, πόσο μάλιστα με τη καλή μουσική, αφορά δε, ανθρώπους από άλλο πλανήτη και συνταξιούχους).

Το κράτος κοιμάται τον ύπνο του δικαίου (όπως πάντα). To υπουργείο πολιτισμού πέφτει συνήθως σε άσχετους και "αδικημένους" πολιτευτές (τα καλά υπουργεία πάνε στα καλά τζάκια). Τα κονδύλια φεύγουν σε ημέτερους, σε βαρετά φεστιβάλ καλοκαιρινά προς εξυπηρέτηση γαλάζιων δημάρχων, σε συναυλίες βιτρίνας και σε επιδοτήσεις στα "Μέγαρα".

Κι οι ακροατές, το κοινό, βαρέθηκε... δεν ακούει πια μουσική, βάζει άλλες προτεραιότητες, ακουμπά στα γνωστά κι αγαπημένα. Δεν ρισκάρει σε νέους ήχους, καταναλώνει μασημένη τροφή, μηρυκασμένη, επεξεργασμένη, πλαστική αλλά και άνοστη.

Το ελληνικό τραγούδι όπως το ξέραμε πεθαίνει, οι μεγάλοι συνθέτες αν δεν πέθαναν σωματικά, μας εγκατέλειψαν καλλιτεχνικά. Οι τραγουδοποιοί στέρεψαν, κάνουν μνημόσυνα στα σουξέ που πέρασαν, σε πίστες και ανοιχτά θέατρα, δυο ή και τρεις μαζί, γεροντόφρικα κουρασμένα. Οι "σκύλοι" πάνε κι αυτοί , αλλά αυτό είναι ένα ευχάριστο νέο!

Μένουν μόνο οι παρέες, οι πιτσιρικάδες στα προβάδικα ή στο home studio πια. Οι "κολημένοι" που επιμένουν κι οι περίεργοι που ψάχνουν.

Αυτά τα 2 χρόνια με την αμέριστη βοήθεια φίλων γνωστών και άγνωστων μπόρεσα να προσφέρω μερικές όμορφες μουσικές, χαμένες στη λήθη και τη σκόνη των παλαιοπωλείων, φλερτάροντας με την παρανομία (αφού είτε μου αρέσει είτε όχι καταπατώ τους ισχύοντες νόμους περί πνευματικών δικαιωμάτων).
Όχι τίποτα σημαντικό δα, αλλά τόσα μπορώ, τόσα κάνω.

Μου έδωσε χαρά η ανταπόκριση ακόμα και δημιουργών όπως ο Σταμάτης Μεσημέρης, ο Χρήστος Ζυγομαλάς και πολλών μουσικών από γκρουπάκια που αποθέωνα στην εφηβεία μου καθώς και η διάθεση τους να προστατέψουν με κάθε τρόπο το έργο τους - όχι τόσο από το δαιμονοποιημένο downloading, όσο από τη λησμονιά και την αδιαφορία των εμπόρων και των κρατούντων.

Η Κιβωτός περιέχει και τη ψυχή μου, τη καθημερινότητά μου, είναι το προσωπικό μου δημόσιο "ξεβράκωμα" όπως είπε κι ένας φίλος. Είναι η εξομολόγηση, η εκτόνωση, η βλακεία μου, οι πίσω μου σελίδες. Είναι η πάλη μου με τη ρουτίνα και τη διάθεση να τα παρατήσω (που όσο περνά ο καιρός έρχεται όλο και συχνότερα)

Ο τίτλος του σημερινού σημειώματος είναι το λιγότερο που θα μπορούσα να κάνω για να ευχαριστήσω τους φίλους και τις φίλες που μου στέλνουν πολύτιμο υλικό, κρυφές αλλά όχι ξεχασμένες μουσικές από φθαρμένα βινύλια μιας νιότης που αντέχει ακόμα.

Θα ανεβάσω σιγά-σιγά όλο το υλικό, γιατί η μουσική και οι μουσικοί θέλουν τη "ρέγουλα", το χρόνο μας, την αφοσίωση, την προσοχή μας. Το μαζικό downloading έχει οδηγήσει σε αδυναμία αξιολόγησης και επαφής με το τραγούδι. Μη γίνουμε συλλέκτες αρχείων εκατοντάδων megabytes.... ας ακούσουμε μουσική, όχι "κάτι να παίζει", ας προσέξουμε τα λόγια, τη πενιά, το πιάνο, τα κρουστά, τη κιθάρα, ας ακούσουμε την ανάσα του τραγουδιστή, την ερμηνεία.

Σχετικό: Η βλακώδης τακτική του ομίλου Γιαννίκου (που βγάζει εκτός από το Δίφωνο και το καινούργιο περιοδικό για το λαϊκό τραγούδι), να προσφέρει 7-8 τάχα συλλεκτικά δισκάκια το μήνα εντελώς(!!!) δωρεάν, οδηγεί σε πλήρη απαξίωση του υλικού, όσο και των καινούργιων παραγωγών της εταιρείας του (Μα ποιος θα προλάβει να ακούσει όλα αυτά τα δισκάκια και να αγοράσει και καινούργια?).

Ο θυμός λοιπόν παραμένει, αλλά έχω ελπίδα!
Κι ό,τι κέρδισα αυτά τα χρόνια είναι η επικοινωνία με ανθρώπους ευγενικούς κι ωραίους..
..the show must go on...
.........................................
Μεγάλο ευχαριστώ στον Στέφανο από τη Δράμα για το θησαυρό που μου έστειλε! Είσαι άρχοντας!! Κι ένα ακόμα στον φίλο μου τον Γιάννη για το σπανιότατο δίσκο του ιδιόρυθμου και εξαιρετικά ενδιαφέροντα τραγουδοποιού Βαγγέλη Τζαμτζή που βγήκε στα τέλη του 90. Ο δίσκος λέγεται ΤΟ ΚΕΛΕΜΠΑ και όποιος έχει περισσότερες πληροφορίες καλείται να δώσει τα φώτα του! ΕΔΩ!!

..................................................

* το βίντεο είναι από τους πολύ αγαπημένους μου Magazine (Devoto, Adamson και σια)


16 σχόλια:

κωστας αδαμοπουλος είπε...

Απόσπασμα ημερολογίου:


.......... το σπίτι είναι ακόμα ανάκατο μετά τη μετακόμιση (ας μην έκανες ενάμιση μήνα διακοπές μεγάλε) και να δω ποιος θα ξαναβάλει αλφαβητικά τα βινύλια........


.......... καλά που σκέφτηκα να βάλω κάπου ξεχωριστά τα βινύλια που είχα τάξει στο θανάση. να δω όμως πότε θα προλάβω να τον πάρω τηλέφωνο........


.......... "βρε το διάλυσαν οι stones κι ο Σαββόπουλος εκεί/ με μανταλάκια στο περίπτερο κρεμασμένος σαν πουλί". μήπως να έστηνα μόνο τον ενισχυτή και το πικάπ για να βάλω στους καινούργιους συγκάτοικους το δίσκο του τζαμτζή; μπα, άσε, ας φτιάξω πρώτα τα ηχεία, τα χάλια τους έχουν.......



Και γενικά καλό χειμώνα φίλε Θανάση και τα χρόνια του μπλόγκ να είναι όσο το δυνατό λιγότερα, να έχει βρεθεί ο τρόπος να ακούμε τις μουσικές και οι μουσικοί να τις εκδίδουν, έτσι όπως λες ή όπως αλλιώς - μεγάλη κουβέντα και κάποια στιγμή να την κάνουμε.

Το δώρο του φίλου από τη Δράμα είναι ανεκτίμητο.
Πληροφορίες από ελάχιστες έως καθόλου:
ο δίσκος κυκλοφόρησε τον απρίλιο του 1986 από την εταιρεία Λαιστρυγόνα, η οποία δεν ειδικευόταν ακριβώς σε αυτό το είδος μουσικής (είχε βγάλει φερειπείν και το δίσκο των "Χωρίς Περιδέραιο" έναν από τους πιο καυλωμένους new wave δίσκους του καιρού εκείνου.

Από αυτό που ανέβασες λείπουν τα 2 τελευταία τραγούδια ("Η άνοιξη" και "Ξωτικά"), στα credits του δίσκου αναφέρονται τα εξής:

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΟΚΑΡΙΝΗΣ: ΟΡΓΑΝΟ - ΚΛΑΣΣΙΚΟ ΠΙΑΝΟ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΞΑΝΘΟΣ: ΜΠΑΣΟ - ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΚΙΘΑΡΑ ΣΤΟΝ "ΠΕΛΑΡΓΟ"
ΤΑΚΗΣ ΑΡΓΥΡΙΟΥ: ΝΤΡΑΜΣ ΣΤΟΝ "ΠΕΛΑΡΓΟ"
ΝΙΚΟΣ ΞΗΡΟΣ: ΚΡΟΥΣΤΑ
ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: ΦΩΝΗΤΙΚΑ ΣΤΟ "ΚΕΛΕΜΠΑ"
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ: ΑΚΟΥΣΤΙΚΗ ΚΙΘΑΡΑ - ΦΥΣΑΡΜΟΝΙΚΑ - ΤΡΑΓΟΥΔΙ

ΗΧΟΛΗΠΤΗΣ: ΚΩΣΤΑΣ ΑΡΝΙΩΤΗΣ
ΜΑΚΕΤΑ: ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΚΟΥΛΑΚΗ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΙΤΣΙΚΗΣ
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ
ΣΤΙΧΟΙ - ΜΟΥΣΙΚΗ: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ

ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΤΟ ΔΙΣΚΟ ΜΟΥ ΣΤΟ ΓΙΩΡΓΟ ΑΡΒΑΝΙΤΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΓΑΠΗΣΕ (ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ '85)

Όταν πρωτοπήρα το δίσκο έκανα κάποιες προσπάθειες να μάθω περισσότερα για το δίσκο αλλά κανείς δεν ήξερε τίποτα. Ούτε για τον Τζαμτζή μπόρεσα να μάθω κα΄τι θετικό, μονάχα υποθέτω καταγωγή (ή και διαμονή) εκτός Αθηνών από τις εικόνες που έχουν τα τραγούδια του.

Ταύτα και μένω, θα επικοινωνήσουμε ηλεκτρονικά ή τηλεφωνικά.

ΘΚ είπε...

Κώστα καλό χειμώνα να έχουμε (ήδη έχει δροσούλα απόψε). Όταν με το καλό οργανωθείς τα λέμε ζωντανά!
Αν έχεις το βινύλιο αυτό πρέπει να το αποκαταστήσουμε..

Giousurum είπε...

file thanasi...
symfono apolyta me to

"..Μη γίνουμε συλλέκτες αρχείων εκατοντάδων megabytes.... ας ακούσουμε μουσική..."

oso gia to mellom (to opoio mellon) tis ellinikis mousikis tha erthei mono apo ta groupakia (ellinofono kai agglofona) pou grafoun kai paizoun mousiki apeidi goustaroun kai oxi aparaitita gia na ginoun gnostoi...

kalo vrady...

Μουσικά Προάστια είπε...

Θανάση, θίγεις μερικά πολύ κρίσιμα ζητήματα. Κάποιος μπορεί να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει με -αλλά σίγουρα δεν μπορεί να αγνοήσει- όσα γράφεις. Να είσαι σίγουρος πάντως ότι πολλοί άνθρωποι μοιράζονται τις αγωνίες και τον προβληματισμό σου. Χρόνια πολλά στην Κιβωτό, και στις ωραίες και σπάνιες μουσικές της. Ηρ.

reader είπε...

Χρόνια πολλά στη Μουσική Κιβωτό!
Θα ήθελα να ρωτήσω αν υπάρχει το "Φεύγω γεια" των Στίγμα 90, που κυκλοφόρησε το 1994. Ξέρω ότι αν δεν υπάρχει εδώ, δεν θα το βρω πουθενά!
Την καλημέρα μου στο Θανάση και σε όλη την παρέα!

ΘΚ είπε...

Yπάρχει στη συλλογή "Το μαγικό βοτάνι" που έχει ανέβει εδώ! (δες σχετικό λινκ στην στήλη της δισκοθήκης)

reader είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
reader είπε...

ΟΚ, Θανάση, ευχαριστώ!

saltatempo είπε...

χρόνια πολλά αδελφέ,έχουμε περάσει
ατέλείωτες ώρες συζητώντας για το
ελληνικό τραγούδι ας κρατήσουμε εμείς την τρέλα μας και αυτή την ξιπασιά τους.

Να τα εκατοστίσεις!!!

Της μοναξιάς το φυλαχτό

Καλά είναι τα παντρέματα
καλά και τα μπερδέματα
στη γειτονιά της μουσικής
τη Ζιγκουάλα παίξανε ρέγγε να χαρείς

μα εγώ πεθύμησα έναν ήχο καθαρό
που να κυλάει σαν το γάργαρο νερό
τα λόγια τα σταράτα
που γράφτηκαν στη στράτα


να λέει πως ένα και ένα κάνουν δυό
να το χω στη μοναξιά για
φυλαχτό
μπουζούκι σαν του Πάπου αρχοντικό
και μια φωνή να τραγουδά
σαν το Χριστό

ποιο τραγούδι απ’ το χέρι θα μας πάρει
να μας πάει μια βόλτα στο
φεγγάρι…

ΘΚ είπε...

ωραίος κουμπαράκι.. ευχαριστώ για το τραγουδάκι που φτιαξες!

spirosvii είπε...

γειά σου Θανάση στέλεχος πολυεθνικής! Αν δεν γούσταρες ας μάζευες μαρούλια. Κάπου ενάμιση χρόνο σε διαβάζω τώρα. Χρόνια πολλά για τη Μουσική Κιβωτό.

Τώρα σκέφτηκα πως από τα 500GB του σκληρού χρησιμοποιώ μερικά μερικές εκατοντάδες ΜΒ...Τα υπόλοιπα απλά υπάρχουν, γίνονται σαβούρα..

BOSKO είπε...

Θανάση, μη σου πω ό,τι έχεις το πιο...χρήσιμο blog στο διαδίκτυο! Ξέρεις πόσα χρόνια αναζητούσα το βινύλιο του Τζαμτζή; Δεν ήξερα ό,τι ήταν τόσο "καινούργιο", πίστευα ό,τι ερχόταν απ'τα 70s κι αυτό λόγω ήχου! Σου ετοιμάζω αφιέρωμα στο blog μου, θα ενημερωθείς! Μπράβο, φίλε!

Ανώνυμος είπε...

Καιρός να σε ευχαριστήσω κι εγώ , Θανάση, για όλες σου τις μουσικές προσφορές και τα ημερολόγια σου που διαβαζω εδώ κι ενάμισυ χρόνο, ανελλιπώς. Καλή δύναμη εύχομαι. Και μια παρατήρηση. Ο δίσκος του Τζαμτζή, με το ίδιο λινκ για νταουνλοουντ, και την ίδια φωτ. εξωφύλλου εμφανίστηκε στην Οδό Ονείρων στις 8.9.2008, δηλ. 7 μέρες πριν την ανεβάσεις. Ωραίο βέβαια να βρίσκουν τον ενδιαφεροντα και σπανιο δίσκο όσο περισσότεροι μουσικόφιλοι, αλλά ας διευκρινιστεί ότι ο φίλος σου δεν σου τον εστειλε κατ’ αποκλειστικότητα. Και παλι εύχομαι καλή συνέχεια. Luscinia

ΘΚ είπε...

Παρ' όλο που επισκέπτομαι τακτικά τον Οδό, δεν το είχα δει ειλικρινά, άλλωστε είναι τεράστιο το υλικό που βάζουν εκεί. Πάντα είχα τον προβληματισμό για το αν θα πρέπει να βάζω πράγματα που έχω, αλλά ήδη κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Ακόμα δεν έχω αποφασίσει τι θα κάνω.. Σε κάθε περίπτωση το ζητούμενο είναι το σπάνιο υλικό να μπορεί να γίνει κτήμα των ενδιαφερομένων. Για το δεοντολογικό μέρος συμφωνώ και το τηρώ όσο με αφορά, αν γνωρίζω/θυμάμαι τον αρχικό uploader. Να' σαι καλά!

Μετρημένος είπε...

Πολύ καλή η δουλειά που κάνεις,συμφωνώ κ εγώ ότι καλό είναι να ακούμε προσεκτικά έναν δίσκο,το να γεμίζουμε με μουσική την οποία δεν έχουμε εμπεδώσει δεν εξυπηρετεί τίποτα,να σαι καλά να μας χαρίζεις κ άλλους κρυμμένους θησαυρούς

Γιάννης είπε...

Χαίρομαι όταν βρίσκω φίλους που εκτίμησαν τον ιδιαίτερο ήχο του "Κελεμπα" του Βαγγέλη Τζαμτζή...
Το εξώφυλλο που κυκλοφορεί στα σχετικά blogs.

Να ενημερώσω οτι όντως τον δίσκο τον ειχα ανεβασει τόσο στην παλαι-ποτέ αγαπημενη "οδο ονειρων" όσο και εδω στην "Μουσική Κιβωτό".

Συντομα θα ανεβάσω σκαναρισμενα και ψηφιοποιημένα τα εξώφυλλα του δίσκου ωστε να διαβάζονται ολα τα credits...