ΠΑΛΙΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ #1

Una paloma bianca / George Baker Selection

* Θυμάμαι τα καλοκαίρια στο χωριό της μάνας μου- στο Δημοτικό πήγαινα ακόμα. Αλήτικα, ξένοιαστα, διαφορετικά. Έφευγα από μια πόλη βαρετή, τσιμεντένια κι άχαρη, ως καλομαθημένο πρωτότοκο αγοράκι, δύσκολο στο φαγητό, "του σπιτιού" και γύρναγα αλητάκι με γδαρμένα γόνατα και πλήθος μικρές ιστορίες και περιπέτειες να θυμάμαι τον χειμώνα. Ο κανακάρης της μαμάς, ανακάλυπτε την φύση, το κυνήγι μέσ' στα σπαρτά, τις βουτιές στο παγωμένο ποτάμι- στον Αλφειό - τη νοστιμιά της φρεσκοκομμένης ντομάτας απ' το μποστάνι, τη γλύκα μιας τραγανής φέτας καρπουζιού που πάγωσε στο ρυάκι. Χιλιόμετρα ποδαρόδρομος στο λιοπύρι ως τα χωράφια των θείων μου, έμοιαζε ταξίδι στου παραδείσου τα μέρη. Κι οι βραδινές ιστορίες του μπάρμπα στο μπαλκόνι, για λάμιες, ξωτικά και κρυμμένους θησαυρούς, ταξίδι στη φαντασία.
Ερχόταν οι γονείς μου τον 15αύγουστο να ξεκουραστούν και να με μαζέψουν και δεν πίστευαν πως ήμουνα το ίδιο παιδί που έφεραν στο χωριό αρχές Ιούλη. Και είχαν δίκιο...

* Θυμάμαι το καλοκαίρι του 81 - απόφοιτος Λυκείου πλέον, με το μέλλον άγνωστο. Τρεις φίλοι στο καράβι για τα νησιά, με σλίπινγκμπαγκ στους ώμους, πρώτη απόδραση από το σπίτι με ένα και μόνο στόχο: Nα γίνουμε άντρες - 18άρηδες παρθενόπες.
Μύκονος - Πάρος - Σαντορίνη, απρόοπτα, ξενύχτια, ντροπαλές γνωριμίες, τσακωμοί, αποχωρισμοί.. οι τρεις έμειναν δυο για τα μάτια μιας! μα κανείς δεν πήδηξε.. και κανείς δεν ξαναβρήκε τον άλλον 27 χρόνια μετά..

* Όσο γερνώ θυμάμαι περισσότερα, εγώ που δεν θυμάμαι τι έφαγα χτες το βράδυ. Περίεργα παιχνίδια του νου, επιλεκτική μνήμη, λίγες αναμνήσεις αλλά έντονες, που κρατάνε ανεξίτηλα στο χρόνο τα χρώματα τους, τις μυρωδιές, τα τραγούδια:
"Una paloma bianca", "Daddy cool", "Γρανίτα από λεμόνι", "Runaway" αλλά και "Should i stay or should i go" και "Μπάμπης ο φλου" και "Metallica -Οne".
Τέρμα την ένταση στο φορητό κασετοφωνάκι να ουρλιάζουν οι κιθάρες, ξανθή άμμος κι ιδρώτας, μελαχρινές ιταλίδες, μοιραίες κι απόμακρες, να αποστρέφουν το βλέμμα στο αδέξιο καμάκι του πιτσιρικά με το εφηβικό μουστάκι (το κράτησα ως τα τριάντα μου, το έκοψα στη φρίκη που έφαγα αλλάζοντας δεκαετία)
...............................................................
Πίσω στο σήμερα, μεσημέρι Τετάρτης με ζέστη και δυνατό αγέρα και φωτιές φυσικά. Και λαϊκά νεότερα, αλλά με την πατίνα του κλασσικού, στο πικάπ:
"Θωμάς Κοροβίνης - Από έβενο κι αχάτη", με "Σαμπάχ και Λειλά" και άλλες ιστορίες - βινύλιο του '92.

Ο Κοροβίνης είναι μια ιδιαίτερη προσωπικότητα: Φιλόλογος στη Mέση εκπαίδευση, μουσικός, συνθέτης, ερευνητής και συγγραφέας. Xρόνια τώρα ψάχνει και αναδεικνύει ό,τι ενώνει Τούρκο κι Έλληνα, το τραγούδι και τα ίδια βάσανα.
Εδώ! κι εδώ! ο δίσκος.
Προσοχή: το αρχείο συμπιέστηκε με το 7ΖΙΡ οπότε τυχόν χρήση του Winzip για αποσυμπίεση μάλλον δεν θα δουλέψει. Αν όμως χρησιμοποιήσετε το 7ΖΙΡ (που είναι εξαιρετικό και δωρεάν) θα έχετε στη διάθεση σας τα τραγούδια... ΟΚ κουμπάρε?