o παραπάνω τίτλος στα κινέζικα...
Δύο μικρές ιστορίες που μοιάζουν σαν βγαλμένες μέσα από μελό αμερικάνικο κινηματογράφο:
α) Στο φετινό αγγλικό pop-idol εμφανίστηκε ως υποψήφιος κάποιος Paul Potts, πωλητής κινητών τηλεφώνων στο επάγγελμα. Στρουμπουλός, ντροπαλός, με φευγάτο ύφος, φάνηκε εύκολη λεία για την κριτική επιτροπή που ήταν έτοιμη να σαρκάσει και να κοροϊδέψει την απόφαση του να λάβει μέρος στην οντισιόν.
Όταν βγήκε στη σκηνή σχεδόν έτρεμε... οι τύποι της επιτροπής μυρίστηκαν χαβαλέ.. Όταν μάλιστα ο Paul δήλωσε ότι θα τραγουδήσει όπερα, ένα χαμόγελο όλο σημασία φάνηκε στο πρόσωπο ενός κριτή. Οι πρώτες νότες από την εκπληκτική άρια Nessun Dorma του Puccini ακούστηκαν.. το βλέμμα του Paul εστιάστηκε κάπου (σαν να έβλεπε κάποια οπτασία)... κύλησαν μερικά δευτερόλεπτα μουσικής και...
Ο κριτής με το σαρδόνιο χαμόγελο άρχισε να κοιτάει δεξιά - αριστερά: πίστεψε ότι κάποια πλάκα γινόταν, κάποιος θα έβαλε κάποια κλασική ηχογράφηση και ο χοντρούλης έκανε playback..
To θηλυκό μέλος της επιτροπής πάγωσε και έπειτα άρχισε να δακρύζει.. Ο τρίτος της παρέας (γνωστός για τα αιχμηρά και ενίοτε προσβλητικά σχόλια προς τους διαγωνιζόμενους) έμεινε απλώς με το στόμα ανοιχτό:
Ένα θεϊκό δώρο, μια θεσπέσια φωνή κρυμμένη καλά στο ατσούμπαλο σουλούπι ενός τυπικού άγγλου, ξεχύθηκε και συγκλόνισε με την ευαισθησία της το στούντιο. Δευτερόλεπτα αργότερα το κοινό όρθιο (πιθανόν απαίδευτο με την όπερα) ένοιωθε τη συγκίνηση και την αγαλλίαση που μόνο μια κατάθεση ψυχής και ένα μοναδικό ταλέντο μπορεί να προσφέρει...
Ένα αστέρι μόλις είχε γεννηθεί, ένας ταπεινός,ντροπαλός πρώην πωλητής τηλεφώνων, ένας μεγάλος πλέον ερμηνευτής. ο Paul Potts! Δείτε το βίντεο....
β) Τρία χρόνια πριν, 1 Ιουλίου, αγώνας ποδοσφαίρου: Το φαβορί έχει στριμώξει την ομαδούλα που είχε την τύχη να βρει απέναντι του.. Σουτ, κεφαλιές, εφορμήσεις, σωρηδόν, πλην όμως όλες οι προσπάθειες σκοντάφτουν, σαν κάτι υπερφυσικό να βάζει το χέρι του και να προστατεύει το τέρμα. Λήξη 0-0 και ακολουθεί η παράταση.. τίποτα δεν αλλάζει..
Μένουν μερικά δευτερόλεπτα πριν το σφύριγμα της λήξης και ο Δαυίδ αντέχει.
Ένα κόρνερ υπέρ του και μια προσευχή από έναν ολόκληρο λαό (ποδοσφαιρόφιλο και μη): Γκολ και φύγαμε για τελικό!
Σέντρα - κεφαλιά και γκολ!
Στα ουράνια! Ελλάς-Τσεχία:1-0
10 εκατομμύρια Έλληνες νοιώθουν το αδύνατο να γίνεται δυνατό. Νοιώθουν ότι η πραγματικότητα είναι το όνειρο που ποτέ δεν τόλμησαν να πιστέψουν.
3 μέρες μετά Πρωταθλητές Ευρώπης: Αν είναι όνειρο δεν θέλω να ξυπνήσω!
Πώς να ξεχάσουμε; Τρία χρόνια πάνε και ακόμα δακρύζω κάθε φορά που παίζει το βίντεο, κάθε φορά που βάζουν στο ράδιο τα σποτάκια του Χελάκη.
Θυμηθείτε τη στιγμή:
Δύο μικρές ιστορίες, τόσο διαφορετικές, τόσο μαγικές!
Το μουσικό μέρος της Κιβωτού, συμπληρώνει ένα σπάνιο σινγκλ του 82, από ένα συγκρότημα που δεν έκανε δισκογραφικά τίποτα άλλο, τους A and Z. Στα μέλη του γκρουπ συναντάμε τον Νίκο Γρηγοριάδη (θυμάστε τον Φάρο ή το Αλφάδι στην Virgin Records;) και τους Στέλιο Σταυράκη, Αλέκο Μούζα και στα φωνητικά την Ελεάνα Περβενά. Ο ήχος τους δεν είναι ροκ με τη στενή έννοια, θα τον χαρακτήριζα μάλλον easy listening.
Ακούστε το!
6 σχόλια:
Τίποτα το ιδιαιτέρως αξιοπρόσεκτο περί των καλλιτεχνικών, αλλά όχι και περί των ιστορικών, μιας και πρόκειται για την πρώτη κυκλοφορία της κοντογούριας art nouveau.
Βραχύβιοι φανκοενδυματικοί ποπιέρηδες, με ισχυρό σημείο τη αιθέρια σαγήνη των γυναικείων φωνητικών, και δύο μάλλον δυσανεκτικά μεϊνστιμώδη ανθυπομινουέτα ως συνολικά υπάρχοντα, αποχώρησαν σχεδόν απαρατήρητοι και καταβυθίστηκαν - εκουσίως ή μη - στα εγχώρια μουσικοπετρώδη αβυσσοτάρταρα.
Ακόμη και ο Γρηγοριάδης, μετά από τους καλούς μοναχικούς δίσκους που ανέφερες και δυο-τρεις ακόμη με την αενάως ταλαντούχα, αλλά μέχρι εκεί, Κυρμιζή, έχει πλέον καταλαγιάσει έως σιωπήσει.
Θερμούς, κυριολεκτικά, χαιρετισμούς.
Υ.Γ. : Νέα από το ημεδαπό βινυλιολατρικό μέτωπο :
Μόλις κυκλοφόρησε το καινούργιο WILL-O-THE WISP (είχε προηγηθεί προ καιρού η ψηφιακή έκδοση) με επιπλέον 7ιντσο, διπλό εξώφυλλο και πόστερ.
Επίσης, για τους αμετανόητους χαρντκουροκραστοπανκίτες, split LP από τους θεσσαλονικείς ΕΠΙΘΑΝΑΤΙΟΣ ΡΟΓΧΟΣ και τους κορίνθιους ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ, και 45άρι από τους ομοϊδεάτες SATANS REJECT.
Και μην ξεχνάμε τα δύο POLL, που βγήκαν πρόσφατα σε 500 αντίτυπα έκαστο, πανομοιότυπα των αρχικών, με ταγάρι το ένα, κόμικ το άλλο, και 45άρια επιπλέον.
Όσοι πραγματικά αγαπάτε το χώρο, πέρα από την αδήριτη γοητεία του φόρματ, στηρίξτε τον εμπράκτως - λιλιπούτειες εταιρίες, γαρ - και τιμήστε τα ανεπιφύλακτα.
Και όμως υπάρχουν ακόμα Σταχτοπούτες.
(μουσική υπόκρουση:
Hey Cinderella - Sonics)
απίστευτη φωνή....
@ hobsbaum
τα βινύλια αυτά που τα βρίσκεις;;;
Αγαπητέ an205,
δυστυχώς η διαδικασία ανεύρεσης των εγχώριων βινυλίων, όσο και πολλών cd, είναι επίπονη χρονικά και ελαφρώς ψυχοφθόρα….
Κι αυτό λόγω του ότι απουσιάζει κάποιο κατάστημα ή ιστοσελίδα που να ειδικεύεται ή να έχει συγκεντρωμένα τα περισσότερα τουλάχιστον της ελληνικής σκηνής.
Καταρχήν χρειάζεται η …..πληροφόρηση.
Έπειτα, τα περισσότερα βρίσκονται διάσπαρτα σε μικρές εταιρίες και προσωπικά σάιτ, οπότε γίνεται εύκολα αντιληπτή η δυσχέρεια λόγω του όγκου (στα βινύλια μικρότερος, ασφαλώς) και του αναγκαίου διαθέσιμου χρόνου.
Ενδεικτικά μία από τις αξιόλογες προσπάθειες είναι η anazitisirecords.com, η οποία ειδικεύεται σε επανεκδόσεις, υψηλής ποιότητας, παλαιών ελληνικών δίσκων (Socrates, Ακρίτας, Morka, Τουρνάς, Bluebirds, Λήδα και Σπύρος κλπ) σε ανέκδοτες κυκλοφορίες συγκροτημάτων του παρελθόντος (Θαρσείν χρει, Κουκουτάρας & Ατζιτέισονς, Κάστορες κλπ) και λιγότερο σε νέα σχήματα ή διανομή αυτών, όπως το καινούργιο WILL-O-THE WISP, το διπλό 7ιντσο και το 10ιντσο των DREAD ASTAIRE κ.ά., που έχουν βγεί από ακόμη μικρότερα label.
Εδώ ξαναβγήκαν και τα δύο των Poll, πρόσφατα, το ταγάρι και το λευκό.
Υπάρχει η onstagerecords.gr, με κάποια βινύλια (PURPLE OVERDOSE και μερικά γκαραζοροκαμπίλια – BULLETS, FRANTIC V, OVERTONES, ROCKETS κ.ά), η blindbastard.com με το LP των Ducky Boyz που έγιναν κάπως γνωστοί από το σήριαλ "singles" (!) και που σχετικά πρόσφατα επανακυκλοφόρησε και το πρώτο 45άρι των Last drive, και κάμποσες ακόμη που όμως κυκλοφορούν βινύλια κατά το δοκούν.
Ένα ενδιαφέρον mail order, με τα χαρντκουροκραστοπανκίτικα βινύλια ΕΠΙΘΑΝΑΤΙΟΣ ΡΟΓΧΟΣ / ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ και SATANS REJECT και πολλά δυσεύρετα εγχώρια cd, είναι το scarecrow.gr.
Αυτά τα ολίγα περί ανιδιοτελούς διαφήμισης (δηλώνω απερίφραστα πως ουδεμία σχέση έχω με κανέναν από τους εμπλεκόμενους) αναγκαίας ωστόσο κυρίως για ενημερωτικούς λόγους.
σε ευχαριστώ φίλε μου, για το μικρό (ασήμαντο(?)) περιστατικό με τον άγγλο, που έβγαλες στην επιφάνεια.
ξέρεις, κάποιες στιγμές που είμαστε έτοιμοι να σιχτιρίσουμε τα πάντα, να κοιτάξουμε για κείνη την μετάθεση στην ελληνική επαρχία, που την αποφεύγουμε τόσα χρόνια, ίσως πρέπει να βλέπουμε κάποιο "αμερικάνικό μελό".
Να σαι πάντα καλά.
Γιαννης
Είδα το εξώφυλλο από το 45αρι και θυμήθηκα ότι κάπου πρέπει να τόχω καταχωνιασμένο αγορασμένο τω καίρω εκείνω από το happening αν θυμάμαι καλά
Δημοσίευση σχολίου