Ο ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΚΟΣ ΜΑΣ ΚΑΙΡΟΣ...

Εντάξει και σήμερα τα ίδια με τον καιρό..
αλλά μεσολάβησε ένα σαββατοκύριακο εκτός πόλης που πρόσφερε κάποιες ανάσες και λίγη ξεκούραση. Κατά τ' άλλα η πόλη κινείται μεν σε νωχελικούς καλοκαιρινούς ρυθμούς, αλλά η κίνηση ειδικά το πρωί είναι ακόμα ανυπόφορη.

Το μετεωρολογικό αλλά και το συναυλιακό δελτίο παραμένει "καυτό". Φέτος από όλα έχει ο μπαξές, μεγαθήρια του παρελθόντος, νέα φυντάνια, σουξέ και ψαγμένα, αλλά και οι τακτικοί ετήσιοι επισκέπτες μας, ροκ, σόουλ, χιπ χοπ, τζαζ και ό,τι τραβάει η διάθεση και το γούστο του καθενός.
Το εισιτήριο σπάνια πέφτει κάτω από τα 20 ευρώ, ειδικά για τις ξένες μετακλήσεις, ξεκινάει από τα 50. Το ερώτημα φυσικά και είναι, πόσες τέτοιες συναυλίες μπορεί να αντέξει το πορτοφόλι ενός πιτσιρικά (στον οποίον κατά βάση απευθύνονται τα live), δύο άντε τρεις το πολύ; Μην ξεχνάμε ότι ο εν λόγω πιτσιρικάς θα πρέπει να έχει μεριμνήσει και για το budget (..) των διακοπών του, άρα.. άστα βράστα!
Οι διοργανωτές των συναυλιών προσπαθούν να έχουν το λιγότερο δυνατόν ρίσκο και έτσι οι εκπλήξεις και οι προχωρημένες προτάσεις αναβάλλονται για την επόμενη δεκαετία. Αντιθέτως προκρίνονται οι λίγο πριν τη σύνταξη σταρς, που όμως ξυπνούν αναμνήσεις, άρα κόβουν εισητήρια, στις ηλικίες που μπορούν να πληρώνουν (35+).
Κάποιοι μάλιστα εξ αυτών (και εγώ μέσα) στην προσπάθεια τους να επηρεάσουν (χαχα) τη νέα γενιά, ώστε να εντρυφήσει στην καλή μουσική ή κουβαλώντας το απωθημένο να ροκάρουν μαζί με τα παιδιά τους, πληρώνουν επί δύο.

Κάπως έτσι "ψήθηκα" από τον τζούνιορ και θα ανηφορίσω προς Μαλακάσα μεριά, να ακούσουμε Metallica... (δυστυχώς η μόνη κοινή συνιστώσα με τον υιό μου σήμερα, στα μουσικά μας γούστα, είναι κάποια σκληρά ροκάκια).
Τους Metallica τους έχω ξαναδεί, νειάτο τότε, στη Νέα Σμύρνη στον Πανιώνιο, με support τους Cult νομίζω. Τι χτύπημα είχα ρίξει ... άντε τώρα να σταθώ όρθιος πάνω από μία ώρα... με γερανό θα με πάρουνε!
Για το "μαλλί" είπαμε και πιο πάνω: 60 παρακαλώ και μάλιστα Χ 2.

Μουσικούλα για σήμερα από τα παλιά μου βινύλια όπως συνήθως:
Bicycle - Bicycle (1981)














Ανεξάρτητη και σπάνια παραγωγή ενός θεσσαλονικιώτικου γκρουπ που δεν κράτησε για πολύ και δεν δισκογράφησε κάτι άλλο πλην του LP αυτού. Το ενδιαφέρον βρίσκεται στη σύνθεση των μελών του - γνωστοί μουσικοί του χώρου, όπως ο Θοδωρής Παπαντίνας (κιθάρες, φωνητικά και όλες οι συνθέσεις) και ο Στίλπων Νέστωρ (κιθάρες, μπάσο). Στο γκρουπ συμμετείχαν επίσης οι Ρούλης Πυρίλης (τύμπανα) και Βασίλης Παπαβασιλείου (μπάσο). Η ηχογράφηση έγινε στο περίφημο "Αγροτικόν" του Νίκου Παπάζογλου. Θυμίζω ότι ο Παπαντίνας συμμετείχε στην "Εταιρεία Kαλλιτεχνών" (το σχήμα που έφτιαξε ο Παύλος Σιδηρόπουλος μετά τους Σπυριδούλα, μεταξύ 79-80). Ο Στίλπων, αν δεν είναι συνωνυμία, είναι πλέον διευθυντής εταιρείας συμβούλων με έδρα το Λονδίνο (Nestor Advisors Ltd).
Ήχος: κλασικό ροκ 70's, λίγο από Stones κλπ.
Τον δίσκο τον "στόλισε" η κριτική των εντύπων της εποχής - στον "Ήχο", νομίζω, γράφτηκε: "Άλλη μια συμφορά απ' το κουτί της Πανδώρας που χρόνια τώρα αποκαλούμε ελληνικό ροκ.. Αυτή τη φορά το κακό λέγεται Bicycle!!!" (βαθμολογία: 1 αστεράκι).
Παρ' όλα τα παραπάνω ο χρόνος κρίνει τη δουλειά αυτή, που στα δικά μου αυτιά, δεν είναι δα και της συμφοράς. Ακούστε και κρίνετε οι ίδιοι:
ΑΡΧΕΙΟ!!
Αυτά και καλό και δροσερό απόγευμα!