Tραγούδι της εβδομάδας: Ο κουτεντές - Μάρθα Φριντζηλά
Λίγη ώρα πριν χαιρετίσω τους συναδέλφους στο γραφείο και την κάνω με ελαφρά πηδηματάκια για τις εξοχές, θεωρώ ότι πρέπει να χαιρετήσω και να ευχηθώ και στους φίλους/φίλες που κάνουν τη βόλτα τους κι από την ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΙΒΩΤΟ.
Εύχομαι λοιπόν σε όλους να έχουν το χρόνο να ξεκουραστούν, να απολαύσουν τις χαρές της ζωής και της φύσης που γιορτάζει πολύχρωμη και πολύβουη.
Να αδειάσουν το μυαλό από τα ανούσια και να ξεκουράσουν τα μάτια κοιτώντας ορίζοντες χωρίς πολυκατοικίες και κεραίες τηλεοράσεων.
Να προσέχουν τον εαυτό τους και αυτούς που αγαπούν!
Σχόλιο επί της επικαιρότητας δεν έχω.. άσε που βαριέμαι κιόλας..
Σας δίνω ένα link να διαβάσετε μια αιρετική άποψη του σπουδαίου μουσικού Νίκου Γράψα σχετικά με την "ελληνικότητα" μας, με εισαγωγικά ή χωρίς. (δείτε το!)
Με βρίσκει σύμφωνο στα περισσότερα.
Ο Νίκος Γράψας (1957, Λευκάδα) ήταν βασικό μέλος των Δυνάμεων του Αιγαίου (επίσης των Πάραλος, Άβατον κλπ), αλλά έχει και πλούσιο παρελθόν στο χώρο του ροκ. Έχει κάνει αρκετές σημαντικές δουλειές ("Μικροί έρωτες στη λυπημένη πόλη") και κατά πάσα πιθανότητα είναι το ίδιο πρόσωπο με τον Νίκο Γράψα που μαζί με τον Θανάση Αλατά, τον Μάριο Γιαμαλάκη και τον Χρήστο Βλαχάκη, κυκλοφόρησε το 1976 ένα ιδιαίτερα σπάνιο δίσκο - δείγμα εξαιρετικό του όρου ψυχεδελικό ροκ υπό τον τίτλο:
ΤΑ 4 ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ που ήταν και το όνομα του γκρουπ.
Το συγκεκριμένο δισκάκι, επανακυκλοφόρησε το 2006 από την Καναδική εταιρεία Lion Prod. σε 1000 μόνο κομμάτια (Το δε Amazon το πουλά 42,5 $). Σχόλια για την δουλειά αυτή μπορείτε να διαβάσετε εδώ και εδώ.
Το προσφέρει φίλος ανώνυμος και τον ευχαριστώ πολύ!
(αλλά γιατί ανώνυμος;; μικρό όνομα δεν γίνεται έστω;;)
Καλή ακρόαση!
Αν πάλι το Γράψας είναι συνωνυμία ας επωφεληθούμε από την προσφορά!
Ένα ακόμα παλιό και συλλεκτικό είναι ο πρώτος μεγάλος δίσκος του Λήτη: ΠΟΔΑΝΑ (δηλαδή ανάποδα!) του 1982
Ο Λήτης παλιά μορφή του ελληνικού ροκ, ξεκίνησε παίζοντας ένα είδος μεσαιωνικής μπαλάντας ως ντουέτο με την Ιζόλδη. Ως ντουέτο έβγαλαν μόνο ένα single "Ο δράκος του πάρκου" στην Happening, και είχαν συμμετοχή με 2 τραγούδια στη συλλογή "Happening 82", αν και έκαναν πάρα πολλές εμφανίσεις σε κλαμπ και συναυλίες. Ακολούθησε η δημιουργία των ΤΡΥΚ (και το ΠΟΔΑΝΑ), ένας σόλο δίσκος "Χαρακίρι" και πρόσφατα (2005) με το γκρουπ ΣΚΙΑΧΤΡΑ τον δίσκο "Νυχτώνει". Περισσότερα στο site του.
Εδώ θα βρείτε το βινύλιο σε ψηφιοποίηση δική μου.
Αυτά και ραντεβού την Τρίτη του Πάσχα! Ελπίζω να καταφέρω να βρω χρόνο αυτές τις μέρες να μετ εγγράψω κι άλλα βινύλια από τη δισκοθήκη μου...
Χρόνια πολλά!
Θανάσης
1 σχόλιο:
Και βέβαια ο εντεχνοπαραδοσιακότροπος Γράψας είναι ο ίδιος με τον πάλαι πότε οργιλοροκίζοντα…
Το δε cd, εντοπίζεται εύκολα στο ebay, γύρω στα 20 δολλάρια.
Ιδού και ένα ακόμη μακρινάρι, με κάποια τυχόν ενδιαφέροντα στοιχεία όπως πρωτογράφτηκε στον ασπρομπλε τράκερ, όταν ανέβασα το cd :
«Οι μύθοι συνήθως, είναι αποτέλεσμα συγκυριών και ιδιοτελών ενδεχομένως κατεργασιών. Συνεπώς δεν διέπονται από ουσιαστικό και εμπράγματο περιεχόμενο… Ωστόσο, κάποιους απ’ αυτούς τους διατηρούμε στο απυρόβλητο, καθώς είμαστε αρκετά ευεπίφοροι στη σημειολογική γοητεία τους και απολαμβάνουμε την, ακούσια όσο και εκούσια, μεθεκτίρια κατάδυση στο εκπεμπόμενο μυστήριο…
Ένας εξ αυτών, από την εγχώρια μουσική σκηνή προερχόμενος, όσο κι αν έχει φωτιστεί πλέον αρκετά, είναι εκείνος που ξεκινώντας από το όνομα (αποτέλεσμα των φιλοσοφικών επιρροών των μελών) συνεπικουρούμενο από τις ελάχιστες εμφανίσεις τους και κάμποσα ακόμη άλλα τινά, εξακολουθεί να κατατρύχει πολλούς εντρυφόντες στην ημεδαπή ροκ πραγματικότητα. Ασφαλώς δε και τους συλλέκτες, καθώς τις δύο φορές που τα τελευταία χρόνια εμφανίστηκε σε διαδικτυακές δημοπρασίες, ξεπέρασε τα 700 ευρώ…
Η ιστορία ξεκινάει το 1974, όταν μετά τη διάλυση ενός βραχύβιου και ιδιαιτέρως αγνώστου σχήματος, των “Frog’s Eye”, δύο από τα μέλη του, ο Θανάσης Αλατάς και ο Χρήστος Βλαχάκης συναντούν τον Μάριο Γιαμαλάκη και τον Νίκο Δούναβη και ενώνουν τις μουσικές τους αναζητήσεις υπό το αδήριτα αιγλήεν όνομα «4 επίπεδα της ύπαρξης». Τα πέπλο που απλώνεται πάνω από τον μύθο τους, ξεσκεπάζεται λίγες μόνο φορές, όπως στην συναυλία στο Σπόρτιγκ για την Κύπρο, όπου φέρονται ότι κατέπληξαν και επισκίασαν τους υπολοίπους, και στον διαγωνισμό του ΕΙΡΤ όπου κατέλαβαν την τρίτη θέση με απότοκο την καθημερινή (!) εμφάνισή τους στα τότε τηλεοπτικά μουσικά διαλείμματα.
Το 1975 αποχωρεί ο Νίκος Δούναβης και στη θέση του έρχεται ο Νίκος Γράψας, πρώην μέλος την πρώτης μορφής των Πάραλος. Έναν χρόνο μετά και ενώ η ελληνική ροκ σκηνή ήταν σε μία ληθαργική αβελτηρία διαρκείας, η πρόσκαιρη δημοσιότητα που είχαν αποκτήσει από το διαγωνισμό του ΕΙΡΤ τους έφερε σε στούντιο να ηχογραφούν. Το τι ακριβώς διεμείφθει εκεί, δεν το ξέρουμε (υπάρχουν πολλά επιπλέον πληροφοριακά στοιχείο στο ένθετο). Με κάθε επιφύλαξη λοιπόν, οι τεχνικοί ανέμεναν μία λαϊκή μπάντα (καθώς η εταιρία Venus κυκλοφορούσε μόνο λαϊκά και δημοτικά…) η ηχογράφηση φέρεται να διήρκεσε μόλις 10 ώρες και χωρίς καμία περαιτέρω επέμβαση, ο δίσκος κυκλοφόρησε λίγο μετά… Το εξώφυλλο αποτελείται από κάποια παλιά σχέδια του Θανάση Αλατά από την εποχή των Frog’s Eye. Ο ήχος τους είναι εξαιρετικά σκοτεινός με σκληρές φόρμες που ακροβατούν μεταξύ hard rock, προοδευτικού ρεύματος και πρώιμης πανκ αισθητικής, ενώ είναι εμφανή και τα παραδοσιακά στοιχεία, δοσμένα με αντισυμβατικό πρωτοποριακό τρόπο. Θα τους παρομοίαζα με μία εξευγενισμένη μορφή των Blue Cheer, κάτι σαν τους Grand Funk π.χ. Προσέξτε το σόλο ντράμς στο «παιδικό τραγούδι» (το οποίο μου έφερε στο νου εκείνο του Τάκη Μαρινάκη στο «μετρική δέσμευση και ελευθερία» των Πελόμα Μποκιού), την εισαγωγή στο «κάποια μέρα στην Αθήνα» ή την ψυχεδελίζουσα ατμόσφαιρα με τα δημοτικοπρεπή περάσματα στο «του τρελού η σάλπιγγα».
Είναι προφανές πως ο δίσκος συνάντησε την παντελή αδιαφορία κοινού αλλά και επαϊόντων, αφού ούτε η ίδια η εταιρεία έκανε την παραμικρή κίνηση για προώθηση του ¨προϊόντος¨ της…
Στη συνέχεια πρέπει να έδωσαν μία και μοναδική συναυλία και αμέσως μετά άφησαν το χρόνο να τους περιβάλλει με ένα πέπλο μυστηρίου και να κατασκευάσει τον μύθο τους…
Ήταν ένα νεανικό πρωτόλειο, άδολης και ανόθευτης οιστρηλασίας, μακριά από ψιμυθιωμένες ηχοσοφιστικές ελαφρότητες, με μία μάλλον πτερόεσσα αισθητική και με ολίγον αιθεροβαμονίζουσες τραγουδοπλαστικές ενοράσεις, που ενδεχομένως να ηχεί - στιχουργικά κυρίως - κάπως παρωχημένο. Αν εγκύψουμε όμως λίγο περισσότερο, ίσως θαυμάσουμε τα εξαιρετικά σολιστικά μέρη, τις σφριγηλές και σποραδικώς παραμορφωτικές μελωδίες ή την κατάδυσή των στα έγκατα του εγγενούς ροκ ιδιώματος μεταφέροντας στην επιφάνεια αστίλβωτη τη δική τους πηγαία εκφραστική δυναμική. Ίσως και να αναγνωρίσουμε, με όλες τις συγγνωστές αδυναμίες τους, πως οι τέσσερεις νεαροί, μουσικοί παρίες στην εποχή τους, απώθησαν επιτιμητικά οποιαδήποτε συντηρητική κατατονία και αποζήτησαν το αναπάντεχο, το απρόσμενο, το ανικανοποίητο...
Ο Νίκος Γράψας προχώρησε εμβαθύνοντας στην σύγχρονη προσέγγιση της παραδοσιακής μουσικής κυρίως ως συνθέτης και βασικό στέλεχος των Δυνάμεων του Αιγαίου.
Ο Μάριος Γιαμαλάκης ηχογράφησε το 1983 το πολύ ενδιαφέρον LP «Εντός σχεδίου» που δεν εκτιμήθηκε από το κοινό αλλά πρόσφατα «ανακαλύφθηκε», απολύτως ετεροχρονισμένα, από τους κριτικούς με αποτέλεσμα να υπάρξει ένα σχετικό ενδιαφέρον για την απόκτησή του από μερίδα θιασωτών του είδους.
Ο δίσκος επανακυκλοφόρησε δυο φορές σε βινύλιο τα τελευταία χρόνια, ενώ πριν από λίγους μήνες κυκλοφόρησε σε ψηφιακή μορφή από μία μικρή αμερικάνικη εταιρία την LION.
Τα τραγούδια που περιέχονται είναι :
1. ΜΕΤΑΜΟΡΦΗ
2. ΣΑΝ ΛΙΩΣΟΥΝΕ ΤΑ ΧΙΟΝΙΑ
3. Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ
4. ΕΡΗΜΙΑ
5. ΤΟΥ ΤΡΕΛΟΥ Η ΣΑΛΠΙΓΓΑ
6. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ
7. ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ
8. ΠΑΙΔΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
9. ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ
10. ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ…»
Προφανή τα συγχαρητήριά μου.
Δημοσίευση σχολίου